Station Apeldoorn

Ik zit in de trein naar Apeldoorn. Het is de Duitse trein die van Amsterdam naar Berlijn rijdt en langs Apeldoorn komt. De gast naast mij is aan het snurken, niet echt lekker om te horen.

Na een vertraging van bijna een uur komt de trein aan in Apeldoorn. De foto’s op Facebook lieten zien dat de spoorwegovergang helemaal was ondergelopen. Ik ben benieuwd als ik zo aankom op Apeldoorn Centraal wat ik aantref. Zelfs in de Duitse trein moesten mensen staan i.v.m. het feit dat er 2 treinen waren uitgevallen. De NS doet ook geen moeite om bekend te maken wat de oorzaak is. Zou het oproepsysteem door de bliksem zijn geraakt?

Zittend in de trein zie ik veel onweer foto’s voorbij komen op Facebook. Station Apeldoorn is een van de natste plekken van Nederland. Ben benieuwd wat ik zo ga aantreffen. Ja hoor, Apeldoorn is compleet nat en grijs op het moment dat we Apeldoorn binnenrijden en het tunneltje onder het station is behoorlijk ondergelopen.
 

De volgende Dag

De volgende dag heerst er een typische vakantiesfeer op het station. Het is beduidend minder druk dan gisteren. Ook op deze vroege ochtend, het is half acht, wordt er druk gelezen, gefacebookt en gepraat in de trein. In de ‘dubbeldekkertrein’ zijn er stilteplekken waarin je nog even kan wegdromen en de dag kan doornemen. Ook reizen met de trein kan een meditatief moment zijn in het alledaagse programma van de mens. Zelf ben ik nooit zo spraakzaam in de vroege ochtend. Ik hou wel van een beetje dagdromen en ondertussen wakker worden in de trein die voort schommelt op de kadans van de rails.

Het is grappig om te zien dat de trein op dit moment bevolkt wordt met ouderen die naar hun werk gaan. De jongere mensen met schoolgaande kinderen zijn duidelijk in de minderheid. Zij zijn immers gebonden aan de schoolvakanties. Eigenlijk is de trein een weerspiegeling van de maatschappij in het klein.

Wat mooi dat dit allemaal te zien is van en naar station Apeldoorn.