1 op 1 zo gewoon, maar éénmaal op het podium een echte rasartiest: Bo Saris in Gigant

Na het bezoek van mijn vrouw en ik aan Paradiso in april vorig jaar wist ik het zeker. Als hij ooit een keer dichtbij huis een optreden zou gaan verzorgen dan moest ik erbij zijn. Vrijdagochtend om 11.30 kreeg ik het telefoonnummer van zijn manager Mourice door via Gigant. Nog voor twaalven was het rond.

Een interview met Bo Saris AKA ( Boris Titulaer ) omstreeks de klok van 16.00 uur was rond. Strak om 16.00 uur nipte ik aan mijn cappuccino en even later nog eens aan mijn tweede bakkie leut, gevolgd door een echt Apeldoorns biertje; een Veluwse Schavuit. Ik had voordien wat vragen op papier gezet als handvat. Een interview en nog wel mijn eerste, best spannend al met al. De klok liep tegen vijven toen Bo samen met zijn manager het cafe van Gigant binnen kwam lopen. Grote artiesten komen altijd wat later dacht ik telkens.

We schudden elkaars handen en stelden elkaar voor. Hij bestelt zelf zijn kopje thee met honing en neemt rustig plaats aan de tafel in het cafe van Gigant. Hij verontschuldigt zich voor het later aanwezig zijn. “ Ik stond in de file omdat er een vrachtauto was geschaard en natuurlijk de vrijdagmiddagfile”….tsja. Bo vertelt mij over het wonen en spelen in Engeland / Londen en dat hij sinds april 2014 alweer in Haarlem woont. Die tijd in Engeland heeft voor hem de poort open gezet richting de rest van Europa. Als ik vraag naar zijn fijnste place to be dan noemt hij het woonadres van zijn moeder in Spanje. Daar heerst zo’n serene rust en sfeer en geeft aan dat hij hier tot rust komen los van alles en iedereen. Daarnaast heeft hij hier ook goede herinneringen aan het samen spelen en het verzorgen van optredens.

De stad Apeldoorn wordt door hem geassocieerd met 30 april 2009, een triest verhaal met enorme impact voor velen zo geeft hij aan. Hij vertelt dat ook hij nog precies weet waar hij op dat moment was. Hij speelde op Koninginnedag in Arnhem. Een vreemde sfeer waarde rond tijdens het optreden waaruit later bleek welk een verschrikkelijke ramp hier had plaatsgevonden.

Bo heeft diverse maar ook uiteenlopende voorprogramma’s. Op de vraag hoe hij hier aan komt geeft hij aan dat tijdens de tour in Europa diverse artiesten op zijn pad komen. Het remixen van zijn bestaande songs zijn dan ook voor velen een uitdaging en worden dan ook veel gebruikt en gedraaid op de diverse radio stations. Onlangs is het nummer She’s on fire ook te horen in de bioscoop hit Fifty shades of grey. De aandacht die deze film wereldwijd krijgt is natuurlijk mooi en dat ik hier onderdeel van mag zijn met mijn liedje is mooi. Het zou mooi zijn dat dit gaandeweg ook weer wat meer bekendheid en dus optredens op gaat leveren. Hij is met zijn optredens in ieder geval nog te zien tot de zomervakantie. Nadien zullen er ook in Nederland nog diverse optredens gaan volgen.

Een half uur gaat snel voorbij maar het valt mij op dat hij de tijd neemt en laat zien dat hij heel goed weet dat Nederland artiesten leuk vinden zolang deze ook benaderbaar zijn. Facebook en twitter zijn hiervan bekende voorbeelden. Hij is zich zeer zeker bewust van het feit wie hij is, wat hij is en dat contact met zijn fans van groot belang is. Vanavond een volle bak kan ik hem meedelen. Bo veert wat op uit zijn stoel en glimlacht en zegt “kijk dat is mooi spelen voor een volle bak “. Hij heeft er duidelijk zin in. Een gezamenlijke foto die ik snel door de barkeepster van het Gigant cafe laat maken en we nemen afscheid. Ik wens hem een top avond toe met veel speelplezier. Bo bedankt mij en ziet graag het interview met bijbehorende foto’s van mijn collega Henk tegemoet.

Het is maar goed dat ik samen met mijn vrouw om 20.30 uur aanwezig ben in de grote zaal van de Gigant. Al tijdens het voorprogramma stroomt de zaal al flink vol. Zo vol heb ik het zelden gezien tijdens de concerten met uitzondering natuurlijk die van de Dijk. Het voorprogramma bestond uit een duo genaamd: Luna Mae Een vrij excentrieke dame met een bijzondere stem en bereik die samen met haar ook enige bandgenoot en vriendje zo bleek later op zoek waren naar elkaars balans en dit zeker niet onverdienstelijk deden. Zodanig zelfs dat ik niet 1 2 3 enig vergelijkingsmateriaal kan benoemen. Dat zegt wel wat over het hebben van een geheel eigen stijl en sound en dat vind ik dan altijd wel knap. Om alleen begeleid te worden door een gitarist en de rest van het optreden met je stem kan doen vergt het nodige aan improvisatietalent en tevens van je stem technische kwaliteiten. Ze speelden in ieder geval voor een volle bak en dat is altijd mooi en goed om mee te maken. De zaal reageerde enthousiast maar beheerst op haar optreden.

Een groot artiest laat altijd even op zich wachten dacht ik nog even, maar Bo bestijgt samen met zijn zeskoppige band om 22.00 uur het podium. Vol verwachting en wetende dat ik hem vanmiddag een interview heb mogen afnemen merk ik dat ik net even iets anders kijk naar zijn optreden en de totale performance van de band. Het geluid en met name de stem van Bo was in het begin even onduidelijk maar werd al vrij snel bijgesteld door de mensen van het geluid. Het eerste uur is het wat rustig op het podium zelfs wat beheerst. Een opwarmertje zo bleek later. Hij laat ook zien dat hij zichzelf goed kan begeleiden. Dit doet hij door het nummer Tender op een zeer braakbare wijze aan het publiek te laten horen. Bo alleen met zijn gitaar en zeer herkenbare stemgeluid.

Om 23.00 uur lijkt hij reeds de aftocht te blazen maar niets is minder waar. Met nummers als The Addict en She’s on fire laat hij 550 man in de zaal van Gigant zien wat een vakman hij is en dat hij deze nummers flink uiteen kan trekken met zijn o zo herkenbare oe en a’s en aan soul gerelateerde ad lips and catchy hooks. Geholpen door nog eens twee aanstekelijke backing vocals die met hun bijbehorende pasjes en breaks de zaal weten op te zwepen tot grote hoogte loopt het al snel tegen de klok van 24.00 uur. Een optreden van dik twee uur zit er weer op. Tevreden keren we samen op de fiets huiswaarts en ben benieuwd wat onze fotograaf Henk voor een mooie bijpassende foto’s heeft geschoten. Dat alles is het wachten van vanmiddag dubbel en dwars waard geweest en als ik weer eens in de buurt dan weet ik het zeker….dan ben ik er weer bij!