‘Bird on the Wire’ in Gigant doet dromen uitkomen

Het is 2 november 2014; buiten voelt het alsof het 1 mei is: de zomer komt eraan! De werkelijkheid is dat de winter voor de deur staat. En het is zondagmiddag 16.15 uur: Gigant café: “Bird on the Wire” speelt. Heerlijk weer voor een drankje en life muziek. Het is druk in het café; de verwachtingen zijn hoog gespannen.

De band: een bijzonder gezelschap dat zo weggelopen zou kunnen zijn uit een schilderij van Jeroen Bosch; ontroerend om te zien; jonge mensen op weg naar erkenning! Een drumster, een vrouwelijke en een mannelijke gitarist, een organiste met een bijzonder orgeltje en een man met een tuba. Ik moet inderdaad denken aan een strofe van het lied van Boudewijn de Groot: Het land van Maas en Waal: “Daar trekt over de heuvels en door het grote bos; De lange stoet de bergen in van het circus Jeroen Bosch”. De muziek van de band is daarentegen ingetogen; meer dan ingetogen; bijna minimalistisch. Een klein schilderijtje dat bij nadere bestudering allerlei verrassingen biedt.

De band ontleent de naam: “Bird on the Wire” aan een nummer van Leonard Cohen; een liedje uit 1968, dat de bandleden allemaal ontzettend mooi vinden. Het gevoel om te kunnen vliegen vind je terug in de muziek: weg van het lawaai; weg van de herrie; het is een trip to heaven. De hemel op aarde; de hemel in Gigant café. Langzaam wordt het ritme opgevoerd; ondersteund door zalvende gitaren; zachte, elfenachtige stemmen die heel slowly naar een hoogtepunt gaan; waarbij op het cruciale moment gas wordt teruggenomen; terug in de werkelijkheid van deze prachtige zondagmiddag.

Vooral de drumster heeft een leidende functie; zij is in feite de voorvrouw en geeft het tempo aan. De zanger en de zangeres passen zich hierbij aan. De tuba onderstreept de dromerige sfeer die wordt opgeroepen. De zangeres lijkt bijna verlegen; en onderstreept daarmee de bescheidenheid. Maar juist in die bescheidenheid zit de grootsheid van deze band: het is muzikaal gezien gewoon goed. Het is te merken dat de band al vier jaar samenspeelt en veel ervaring heeft opgedaan.

Gigant café is aangepast: achterin een open haard die zorgt voor een intieme sfeer. Deze sfeer en de muziek zorgen ervoor dat het publiek; klein en groot zich op hun gemak voelt; een huiskamersfeer waarin ongedwongen wordt gekletst; een drankje wordt gedronken en tijd wordt genomen voor elkaar en voor deze muziek. Het is even niets moeten; even geen uitdaging; even geen jacht. Mooier kan een zondagmiddag niet eindigen. Is daarvoor de zondag bedoeld?