Geluksmomenten van Apeldoorners uit het boek “Toevallig Geluk” gepresenteerd in Orpheus

Het boekje “Toevallig geluk” werd afgelopen weekend gepresenteerd in het restaurant 055 in schouwburg Orpheus. In dit boekje hebben 12 Apeldoorners hun toevallige geluksmoment aan het papier toevertrouwd. Een aantal van hen gaf een presentatie over hun bijdrage.

Een muzikale opwarmer

Het restaurant is goed gevuld met publiek dat wordt opgewarmd door de vocal groep Add9, onder leiding van dirigent, muzikant en arrangeur Wilco Stronks. Hij is zelf ook één van de deelnemende schrijvers. Alles wordt op een vlotte humoristische manier aan elkaar gepraat en soms ook gezongen door actrice Lucie de Lange.

De verhalen

De spits wordt afgebeten door Arnold Buurman, die een bijdrage heeft geleverd onder de titel: Wetten, regels én toeval waarin hij  vertelt over zijn ondermerschap én de daaruit voortvloeiende ontmoetingen met Frits Philips en Richard Branson. En vooral hoe aardig deze mensen in het contact waren.

De tweede bijdrage is van Sander Hurenkamp die letterlijk van gelukt spreekt dat hij hier vanmiddag mag zijn. Hij vertelt over een oud en nieuw viering met vrienden in zijn puberteit. Het was een zeer mistige oud en nieuw, ze waren onbezonnen en speelden met gevaarlijk vuurwerk met nitraat. Iets valt in de put en even later scheert een putdeksel vlak langs zijn hoofd. Het ging maar net goed. Ook vertelt hij over zijn jonge dochter die naar een provinciale weg, waar auto’s 80 km per uur rijden, rent nadat ze haar knuffel weggooit. Hij rent erachter aan en weet haar net op tijd te pakken. Toevallig geluk.

Nicolet Theunissen geeft een bijna wetenschappelijke verhandeling over drie categorieën van geluk. Ze is dan ook niet voor niets wetenschapper én psycholoog en is vooral dankbaar voor wat haar met toevallig geluk is toegevallen.

Een zeer ontroerend verhaal kwam van Malies de Keijzer over haar vader.We gaan terug naar 1929 in Utrecht. Haar overgrootvader had in de wijk Zuilen een aantal pandjes in zijn bezit, waarvan er ook enkele werden verhuurd.  Er was een Belgische muzikant neergestreken. Toen de beste man vanwege een onbekende aandoening bedlegerig was moest de toen 23-jarige oma van Marlies hem een pannetje soep brengen Het pannetje soep werd met zó veel dankbaarheid ontvangen dast haar oma als beloning het vruchtbare zaad van de muzikant ten deel viel. Er was alleen één klein probleempje. Oma was verloofd. Ze werd naar Limburg verbannen waar het resultaat van de vrijpartij, de vader van Marlies werd geboren. Oma ging terug naar Utrecht en vader werd in pleeggezinnen geplaatst, waar hij niet gelukkig werd. Uiteindelijk werd hij in een klooster gedumpt, waar hij vervolgens werd misbruikt. Gelukkig vond de vader van Marlies later toch nog het geluk. Inmiddels in militaire dienst liep hij tijdens een avondje stappen een vrouw tegen het lijf. Ze kregen verkering, trouwden én hieruit werd Marlies geboren.

Svitlana Haak verhaalt hoe bijzondere ontmoetingen in de trein kunnen plaatsvinden. Ontmoetingen die je je leven lang kunnen bijblijven. Voor haar draait het om : leren, weten, zien én begrijpen.

Dan Wilco Stronks. Hij komt uit een gezin waar veel gesport werd, en dan vooral badminton. Hij deed daar dapper aan mee. De grote ommekeer in zijn leven kwam toen hij op TV de serie Fame zag. Hij was in één keer om. Hij moest ook de muziek in met het nu bekende resultaat.

De ras verteller Pedro Waldenaar neemt ons mee naar 18 februari 1998, de eerste verjaardag van zijn zoon in Anna Paulowna. Veel visite, drankjes, een muziekje, blokjes kaas, bitterballen en chips. Kortom het feest is compleet. Pedro  loopt even naar buiten en ziet één van zijn vrienden ook buiten een sigaretje roken. En uit het niets vertelt die vriend dat hij en zijn vrouw gaan verhuizen naar Ermelo. Pedro feliciteert die vriend. Wat fijn voor jullie. Maar ondertussen wordt hij koud vanbinnen. Met zijn vrouw had hij eigenlijk  afgesproken om maar vijf  jaar in de Noordkop te blijven. Het zijn er inmiddels tweeëntwintig. Hij heeft Anna Paulowna wel gezien. Koud, vlak en guur. Én vooral geen bomen. Hij vertelt zijn vrouw de volgende ochtend over het feit dat hij nauwelijks heeft geslapen. Zij reageert met “wordt het dan niet tijd om te vertrekken? “Dan belt ene Bert uit Apeldoorn met de vraag of Pedro een klus voor hem wil doen. Pedro gaat op zijn 51e voor het eerst naar Apeldoorn. Lopend over de Loolaan en/of Jachtlaan is hij direct verkocht. Hij ziet overeenkomsten met de Maliebaan te Utrecht, zijn geboortestad. Uiteindelijk gaat de klus niet door, maar besluiten Pedro en zijn vrouw toch naar Apeldoorn te verhuizen waar ze nu al 23 jaar met veel plezier wonen.

Tenslotte Judith Veldhuizen. Zij verwijst eigenlijk naar haar bijdrage in het boekje met als titel: “De reis van ons leven”. Zeker niet onvermeld mag blijven is de prachtige omslag van het boekje. Die eer komt Sonja Bruil toe.

Al met al een zeer geslaagde middag met mooie verhalen en muzikale bijdragen rond het thema: “Toevallig geluk”.

Door: René Ummels

Zondagmiddag 19 maart 2023 | Restaurant 055 in Schouwburg Orpheus