Het grijze gebied

Hebben we niet allemaal genoten van ‘One Flew Over the Cuckoo’s Nest’? Net iets te gestoord om vrij rond te lopen. Hoe leuk zijn die gestoorde mensen – die eigen mensen – die voor niemand een gevaar zijn. Mensen die niet opgaan in de grijze massa. Wie is die man, dacht ik? Je vind de kleuren niet mooi, koopt een paar potten grijze verf en gaat aan de slag. Hoe logisch? Ik heb ze zoveel liever dan de man die op dinsdag zonder reden in zijn driedelig kostuum loopt. Je moet lef hebben – denk ik – om, wetende dat je opgepakt gaat worden, rustig een kleurig kunstwerk grijs gaat schilderen. Laat maar zo, denk ik dan. Het werk van Banksy werd twee keer zoveel waard toen het door de versnipperaar ging.

Eerlijk gezegd heb ik nooit zoveel gehad met Starting Point van Olaf Metzel, maar nu heeft het een verhaal 🙂 Nu is het van het starting point gezien het leven. De meesten blijven grijs en een paar geven het kleur. Ik vind het niet misstaan en ik kijk er voortaan met een ander gevoel naar. De man zelf moet natuurlijk wel even gestraft worden want zo moet het niet gaan met al onze kunstwerken maar daarna is het gewoon één van onze kunstenaars, want dit doen is voor mij ook kunst hoe verfoeilijk ik zijn actie ook vind.

Het hele gebeuren doet me ook denken aan de drie filosofen bij GGNet aan de Deventerstraat. Drie wijze mensen die nadenken over de mensen die anders zijn. Gedeeltelijk zouden we niet zonder ze willen tot ze een grens over gaan. Meestal wordt die grens gevormd door “gevaar” maar aan de reactie’s van vandaag merkte ik toch ook dat mensen bij dit grijs schilderen ook vonden dat er een grens was overschreden. Maar zoals ons eigen Elly Lust zei: al is een pannenkoek nog zo dun, hij heeft altijd twee kanten. Niet minder waar dan de filosofieën van onze Johan. Als mensen wereldwijd niets ergers zouden doen dan dit dan zouden we in een mooie wereld leven. Maar goed, zoals gezegd: grijs laten, wat mij betreft.