Humor en huiskamersfeer bij Masterclass Cesar Zuiderwijk in Gigant

Al ruim voor aanvangstijd staat het halletje naar Gigants Popzaal op zondag 31 maart vol met liefhebbers en jonge drummers. Door een uitgelopen soundcheck gaat de zaal wat later open dan aangekondigd, dus is er ruim tijd voor wat onderling praten over de man die we gaan zien: Cesar Zuiderwijk. Natuurlijk is Zuiderwijk de bekendste drummer van ons land, en vooral bekend als de drummer van Golden Earring. Daarbij wordt ook aangehaald dat deze band de langst optredende band ter wereld zou zijn (“al een paar jaar langer dan The Rolling Stones!”). Maar kijkend naar het 130 koppige publiek, rijst het vermoeden dat het merendeel niet is gekomen voor Cesars aandeel in deze Haagse trots. Er zijn opvallend veel jonge drummers met hun ouders gekomen om te luisteren naar de verhalen van de meester. En verhalen, die heeft hij.

Op het podium staan een elektrisch en een indrukwekkend transparant akoestisch drumstel. De entree van de 70-jarige Cesar Zuiderwijk voelt gek genoeg alsof een familielid de kamer binnenkomt, zo informeel en intiem is de sfeer in de zaal. Er zijn stoelen neergezet en de zaallichten blijven aan, zodat er contact is tussen Zuiderwijk en het publiek. Dat die zich daar prettig bij voelt, dat lijdt geen twijfel. Hij maakt voortdurend grapjes en nodigt het publiek uit om vragen te stellen. Iedere vraag doet anekdotes bij hem opborrelen, waar hij inwendig al om moet lachen voordat hij ze met het publiek deelt. Hoewel Cesar Zuiderwijk ongetwijfeld precies weet wat hij ons vanmiddag wil vertellen, creëert deze interactie met de toeschouwers echt het gevoel van een spontaan ontstaan gesprek.

Zuiderwijk vertelt niet alleen over hoe slagwerk door de eeuwen heen een rol had, maar deelt ook iets van zijn persoonlijke drumgeschiedenis. Hij legt uit dat hij, in een na-oorlogs gezin waar niet veel was,  op zijn elfde een gitaar kreeg maar daar eigenlijk snel klaar mee was. Hoe hij daarna via turnles in aanraking kwam met het mars-trommelen bij de majorettes, en zo leerde om ritmes te slaan op een object. Hij deelt hoe hij na het overlijden van zijn vader iets zocht om zich in vast te bijten, als afleiding van het verdriet. Zittend naast de radio speelt hij in die tijd de drumritmes van bekende liedjes mee op zijn knieën. Nooit eerder zag u een zaal ademloos luisteren naar een man die eindeloos maar bijzonder vaardig met beide handen op zijn knieën trommelt.
En nog altijd, zo betoogt Zuiderwijk, is het oefenen op je knieën de beste manier om je hersens te trainen voor het uitvoeren van ritmes. Een drumstel is eigenlijk helemaal niet nodig om te leren drummen, zegt de beroemdste drummer van ons land. Sterker nog, toen hij – door uitval van de bestaande drummer –  plots mocht meespelen met een destijds bekende band, had Zuiderwijk nog nooit op een echt drumstel gespeeld. Tot die tijd had hij zijn spel geleerd op zijn knieën en op een zelfgemaakte trommel van een groot augurkenblik. Ook op dit laatstgenoemde instrument laat Cesar horen dat er veel mogelijk is, als hij “Little B” van the Shadows meedrumt.

De passie voor drummen is voelbaar in iedere zin die Cesar uitspreekt, ook als hij geen tom of hi-hat aanraakt. Dat het drumstel voor hem het meest fantastische instrument is, “omdat je nooit vals kunt spelen, en ook niet uit de maat want dat doet dan de rest van de band, hahaha”, dat moge duidelijk zijn. En eenvoudig bovendien, want: “overal waar je slaat, raak je wel wat!” Deze man houdt met hart en ziel van zijn vak, en dat brengt hij met warmte maar ook met heel veel humor over. Hier staat geen man die wil laten horen hoe goed hij kan drummen. Deze bevlogen muzikant wil zijn liefde voor drummen delen, er iets over vertellen, en samen een gezellige middag hebben. Alsof u bij Harrie Jekkers op drumles zit – niet eens  door het Haagse accent maar door zijn verhalende en grappige manier van vertellen.

Tussendoor is er ruimte voor drumtechnische vragen en tips. Een belangrijke tip van Cesar Zuiderwijk is dat je zowel met links als met rechts alles goed moet leren spelen. Dat strookt niet met wat de meeste drummers leren: die links- óf rechtshandig leren spelen van hun drumleraar. Maar dat beperkt je in je mogelijkheden op het drumstel. Hij laat zien dat het met gekruiste handen spelen van de vierkwartsmaat (de basis voor iedere drummer) weliswaar gemeengoed is, maar eigenlijk helemaal niet praktisch. Veel jonge drummers (én hun ouders) in het publiek krabben zich achter de oren bij zo’n logisch verhaal, en lijken zich af te vragen waarom ze daar zelf eigenlijk nooit vragen bij hebben gesteld. De Apeldoornse drumdocenten kunnen aankomende week kritische vragen verwachten: “maar Cesar Zuiderwijk zei…”!

Verschillende jonge toeschouwers hebben hun eigen drumstokken meegenomen. Maar als daadwerkelijk het moment komt dat Cesar Zuiderwijk vraagt wie er even wil spelen, blijkt dit voor de meeste van hen  toch een beetje te spannend. Uiteindelijk beklimmen 2 moedige jongens en 2 volwassenen het podium, waar ze op Cesars aanwijzingen samen een setje spelen.
Zuiderwijk zorgt voor een een vrolijke afsluiting van de middag door met een act met ‘piepworsten’ voor honden een heel ritme neer te zetten. De sfeer is twee uur lang informeel en ouderwets gezellig te noemen. Op geen enkel moment wekt Zuiderwijk ook maar de indruk dat het om zijn persoontje of zijn talent gaat. Hij speelt op beide drumstellen slechts éénmaal een langer stuk om te laten horen wat je ermee kunt, maar hij lijkt er geen seconde op uit om te imponeren met zijn kunnen. Het liefst lijkt hij te willen dat de toeschouwer voelt hoe geweldig drummen is. En dat lukt.

Na afloop is er gelegenheid voor een praatje, een foto of een handtekening. Daarna wil een groot deel van de toeschouwers snel naar huis, om (al dan niet met nieuwe of gesigneerde drumstokken) achter het drumstel te kruipen.

Masterclass Cesar Zuiderwijk, 31 maart, 15.00 uur P0pzaal Gigant