Kambizuri heerlijke plek voor de Borrelnood

Let’s get Spanish! was het thema van deze editie van De Borrelnood. Eén jongedame van een jaar of 8 durfde het aan, zij was gekleed als een echte Spaanse flamencodanseres. De rest van de aanwezige mensen was lekker zomers gekleed. Bij de dames was het ene jurkje nog mooier dan het andere. De mannen… Ach, het zijn mannen. Net als ikzelf, ruim onvoldoende gekleed, maar #wtf… We zijn praktisch. Het is warm, dus korte broek, hippe blouse, slippertjes en tasloos. Een enkele met iets te strakke broek en teveel accentuerend. Maar goed… De Borrelnood is dan wel geen netwerkfeestje, je komt er wel om te flaneren. Laat zien dat ding!

De Kambizuri was vooral een ideale locatie voor een Spaanse avond. Kambizuri is weliswaar Afrikaans, carprinha Braziliaans, de mojito Cubaans en Robin en Saniye zelfs Apeldoorns, toch waanden we ons even in Spaanse sferen. Flamenco en tapas zijn natuurlijk echt Spaans, denk ik, want Wikipedia zegt dat. Er konden die avond workshops Flamenco worden gevolgd en de tapas waren meer dan overheerlijk. Ik heb zelden voor zo weinig geld zo lekker gegeten. Naast de prachtige stemmen van Robin en Saniye, zorgden de Spaanse klanken om hun optredens heen voor een heerlijke zwoele Spaanse avond. En dat gewoon in Apeldoorn.

Naast de vaste garde die veelal aanwezig was, lieten ook de jonge werknemers van de Apenheul nog even hun gezicht zien. Er waren sowieso wat meer jonge mensen aanwezig dit keer. Die jonge gezichten geven toch iets extra’s. Ze zijn jong, mooi en vaak nog wat verlegen op dit soort feestjes. Bescheidenheid siert de mens vaak. Een reflectiemomentje?

Verdorie. Weer een positieve sfeerimpressie van dit netwerkfeestje. Een beetje bevooroordeeld misschien, aangezien ik vorig jaar nog in dit mooiste dierenpark van Nederland (lees: de wereld) heb gewerkt. Nou ja, het zal wel. Ik heb genoten… Dit keer.