Sex sells!

“Heeeeeey, sexy lady!” schalt er door de woonkamer heen. Het komt niet uit de radio. Manlief is nergens te bekennen. Nee, het komt uit de mond van mijn vijfjarige kleuterzoon. En ik ben geschokt. Noem het preuts. Noem het naïef. Maar veroordeel mij verder niet. Ik weet niet beter..

Ik kom namelijk uit een tijd dat seks nog niet zo geïntegreerd zat in een kinderleven. Toen ik tegen de tienerleeftijd aanliep begon dat wel. De videoclips en liedjes van pin-up girl Samantha Fox herinner ik mij goed. Mijn opkomende hormonen waren door het dolle heen. Want veel meer dan dat, zag ik niet. Seks op tv was er wel, maar na tien uur ‘s avonds. Tijdschriften als de Playboy waren er nog gering en goed verstopt in de winkelschappen. Kijk je echter nu die clips van Samantha terug, dan zie je nog weinig spannends. Voor ons een alledaags kostje. In welke videoclip zitten er geen schaars geklede wulpse vrouwen? Sex sells!

Nu ben ik misschien best een moraalridder te noemen. Schijnheilig hopelijk niet. Seksualiteit hoort voor mij bij het leven. En als ik mijn kinderen spelenderwijs hun lijf zie ontdekken, dan vind ik dat mooi. Niet omdat ik pervers ben, maar omdat ik het belangrijk vind dat je goed met jezelf kunt opschieten. Dat je weet wat je prettig vind, je lijf leert kennen en dat je jouw grenzen leert verkennen. In seksualiteit zit veel levensenergie. Het is een krachtige energie die vol levenslust.

Wat mij echter zorgen baart, is hoe we die energie kanaliseren. In een tijd waarin er zoveel aandacht is voor seks als uiterlijkheid. Hoe buig ik dat om naar dat waar het voor mij omdraait: verbinding? Want dat is toch wat ik mijn kinderen wil meegeven.. Hoe zorg ik ervoor dat mijn zoon leert om niet over de grenzen van een meisje heen te gaan? En mijn dochter leert aan te geven wat ze wil en vooral wat ze niet wil? En andersom? Want zo vertelt de FAQ van WE CAN Young[i] mij dat meisjes nog steeds verantwoordelijk gehouden worden voor het aangeven van de seksuele grenzen en jongens worden geacht die grenzen te respecteren. Alsof jongens geen seksuele grenzen hebben en meisjes geen seksuele wensen?

Ik hoop dat mijn kinderen verbinding blijven houden met zichzelf en met de ander in de wirwar van krachtige hormonen. Voor jongeren geldt bijvoorbeeld dat 84% van de meisjes en 66% van de jongens in zijn of haar leven geconfronteerd wordt met seksueel grensoverschrijdend gedrag[ii].

Dan schiet er ineens een herinnering mij te binnen! Als vijfjarig meisje vertelde ik eens een mop aan mijn streng gelovige Zeeuwse opa. “Twee soepkommen liggen naast elkaar in bed. Zegt de een tegen de ander: Maggie erin?”. Normaal gesproken had ik de lachers op mijn hand met deze mop. Mijn opa bleek echter onverbiddelijk. Het moment dat ik mij realiseerde dat ik kennelijk iets zei ‘wat niet mocht’. Geen flauw benul van de inhoud van die mop.

Mmmhmm.. zou het dan toch wel meevallen met de nieuwste generatie?  Verkijken wij ons niet teveel op wat ze zeggen in plaats van wat het voor hen betekent?

En er zijn zat jongeren die als Changemaker zich positief inzetten voor dit soort thema’s, zie www.wecanyoung.nl. Ook in Apeldoorn actief!