The Wall

Berlijn 1961. Erich Honecker besluit Berlijn op te delen. Een lange blinde muur scheidde jarenlang Oost en West van elkaar. Toen in 1989 de muur werd neergehaald, veranderde de wereld en riep iedereen: ‘Nooit meer een muur.’ Dat adagio hebben wij, gestudeerde mensen, op een kleine schermutseling in het Midden-Oosten na, lang volgehouden. Roger Waters wijdde er zelf zijn verfilmde voorstelling The Wall aan.

Maar zoals alle geschiedenis zich in de een of andere vorm herhaald, is dat ook het geval met de Muur. Ik schrok me rot toen ik op een dag nietsvermoedend langs de nieuwe JT-bioscoop in de Nieuwstraat liep, Opeens zag ik hem: The Wall, Die Mauer, de Muur. Hij is er weer en nog wel midden in ons mooie Apeldoorn.
Wat een verschrikkelijke lelijke blinde muur is daar opgetrokken. Met quasi-kunstzinnig gestapel met stenen is geprobeerd er nog iets frivools van te maken maar het is en blijft een overweldigende, te grote lelijke muur.

Eigenaar Jan Kerseboom van het tegenover gelegen Bluescafé – ooit werkte hij in het gevangeniswezen – spreekt er schande van. En hoe gelijk heeft hij als hij zegt dat het lijkt alsof achter die enorme muur hij zo zijn oude vak weer kan oppakken. Waar is de welstandscommissie als je ze nodig hebt? Hebben ze zitten slapen, waren ze de weg kwijt of collectief aan de pillen toen ze dit ontwerp goedkeurden?
Zeker de val van de muur niet meegemaakt hè, jongens en meisjes van de welstand? Anders was dit er toch niet doorgekomen? Nee, dit lijkt nergens op. Ik geloof overigens wel dat de bioscoop, ondanks deze eersteklas architectonische misser, prachtig wordt, hoor. Dat dan weer wel.

Tip voor de programmeur voor de de allereerste film in de nieuwe bioscoop. The Wall. Ik kom kijken.

(foto: Joke de Wolde)