In Beeld: Jan de Kroes, projectleider bij Haps

Toen je in de bovenbouw van de basisschool zat heb je vast wel over het Haps-project gehoord. Samen met de klas leefde je er naar toe, ieder maakte een eigen Haps-jack en een drinkbeker. De leerkracht vertelde over het prehistorische dorp uit de ijzertijd dat diep verstopt zat in de Apeldoornse bossen. Samen met je klasgenoten stond je te wachten voor het hek, om vervolgens een reis terug in de tijd te maken. 3 dagen ‘back to basic’, oftewel het Haps-kamp.

Hoe kwam je bij Haps terecht?

,,Toen mijn dochter in 1998 op Haps-kamp ging heb ik kennisgemaakt met Haps. Ik ben mee geweest als familiehoofd. Het was voor mij zo’n leuke ervaring en daarom ben ik in 2000 vrijwilliger geworden bij Haps. Later ben ik pas projectleider geworden en dat doe ik nu nog steeds met veel plezier”, vertelt Jan. ,,Eigenlijk ben ik best wel geleidelijk doorgegroeid van familiehoofd tot projectleider.”

Er was vanuit het onderwijs meer behoefte om samen met de kinderen meer in de natuur te werken. Daarom ging de organisatie van toen kijken naar mogelijkheden voor educatieve buitenprojecten. De inspiratie komt van een Deense viking boerderij. Deze primitieve leefboerderij is daarom ook gebouwd op de Veluwe.

3 dagen prehistorisch leven; vertel, hoe gaat in z’n werk?

,,Hier komen bovenbouw basisschoolkinderen het meeste. Bij het hek vertellen we een verhaal, met elke stap gaan de kinderen een jaar terug in de tijd. Eenmaal aangekomen in het Haps dorp wordt de groep opgesplitst in kleinere groepjes met elk 1 familie hoofd. Ik vertel verhalen over de geschiedenis en het leven in het Haps-kamp. Samen met de hulp van vrijwilligers gaan de kinderen onder meer, brood bakken, boogschieten en wol maken.”

Wie zitten er nog meer achter Haps?

,,Samen met Frank van Meer ben ik projectleider bij het Haps-project. We vinden het beide heel erg leuk en zijn dan ook erg betrokken bij het project. Haps is een stichting met een bestuur, maar wij zijn redelijk vrij in onze keuzes. We hebben ongeveer 60 tot 70 vrijwilligers die diverse dingen doen. Denk aan ambachten die de kinderen begeleiden bij activiteiten zoals brood bakken en vrijwilligers die mee helpen om het terrein te onderhouden in de winterperiode. Dit zijn veel ouders en leerkrachten.”

Hoe is Haps veranderd door de jaren heen?

,,Het Haps dorp zelf verandert niet, maar de beleving van Haps wel. Kinderen zijn zich nu veel bewuster van bepaalde zaken. Thuis hebben ze vaak een smartphone of tablet, die moeten ze tijdens het project thuis laten. Maar dan merken ze al snel dat ze in het Haps-dorp zich ook prima met elkaar kunnen vermaken. Daarnaast is de regelgeving qua bouw en veiligheid wel veranderd. Zo hangt er bijvoorbeeld een schoorsteen boven het vuur en graven we geen gat meer in de grond waar we onze behoeften in doen maar gaat alles nu in een grote tank. De veranderingen zijn wel jammer maar begrijpelijk. Eigenlijk maakt het voor de kinderen niks uit.”

Na al die jaren Haps vindt Jan het nog steeds leuk en vertelt: ,,Ik heb eigenlijk een carrièreswitch gemaakt. Ik wilde kinderen graag iets leren en toen ik wist dat ik met kinderen wilde werken was ik hier al aangenomen. Ik vind dit werk zo leuk, omdat ik actief en buiten bezig mag zijn. Ik zou na mijn pensioen ook nog wel door willen gaan met Haps. Dit voelt voor mij als een warm bad.”

Heb je zelf veel geleerd uit je tijd bij Haps?

,,De lessen die ik nu nog leer uit het Haps-project zijn, flexibel blijven en altijd goed kijken en luisteren. Onlangs zagen we met de groep die hier was een uil nadat we hem eerst gehoord hadden. Dat vind ik wel heel mooi. In dit werk kom ik veel mensen tegen, ik leer daar ook veel van. In mijn vrije tijd interesseer in me ook nog voor geschiedenis en archeologie, dat komt omdat het veel te maken heeft met mijn werk.” Sommige lessen en gewoontes van het Haps dorp neemt Jan ook mee naar huis zegt hij: ,,We hebben thuis een moestuin waardoor we met de seizoenen mee eten en ook bewuster leven. Ik ben een primitief buitenmens, ik heb veel gewandeld en fiets graag. Mijn dochter is nu alpinist, dat heeft ze van onze gezinsvakanties.” Vroeger heeft Jan veel in de bergen gewandeld maar nu laat zijn lichaam dat minder makkelijk toe. Maar als Jan met pensioen is wil hij zich graag meer gaan verdiepen in fotografie. ,,Ik ben en blijf een actief buitenmens. Mijn gezondheid is over het algemeen ook goed, omdat ik jong blijf bij dit werk.” Jan geniet van zijn actieve werk in de Apeldoornse bossen en heeft ook nog een boodschap aan (toekomstige) Haps burgers: ,,Zorg goed voor de aarde en neem verantwoordelijkheid voor je voetafdruk. Want wie zijn toekomst wil hebben, moet zijn verleden kennen.”