In Beeld: Linda Jacobsen, gepassioneerd actrice

Linda Jacobsen, oud Apeldoorner, ontwikkelde zich na haar zangopleiding, aan het ArtEZ conservatorium in Arnhem, al vrij snel in de richting van (film)actrice en performer. Met de film ‘Silence Undone’ uit 2020 zet ze een belangrijke stap in de wereld van de cinema. De film kreeg 4 nominaties op het Madrid International Film Festival 2021. Het festival werd van 23 tot 27 augustus gehouden.  

De film behandeld een kwetsbaar onderwerp, seksueel geweld. Wat was het idee om deze film te gaan maken?

“Ik ben zelf als kind misbruikt en heb dat heel lang voor mezelf gehouden. Alhoewel ik het trauma al had verwerkt, worstelde ik toch nog met lange termijn psychische schade. Ik nam mensen moeilijk in vertrouwen en stond mezelf niet toe me kwetsbaar op te stellen. Waardoor ik niet kon groeien en toch wel geïsoleerd en eenzaam leefde. Ik wilde dat heel graag doorbreken en dat wilde ik deels op een creatieve manier doen. Tegelijkertijd wist ik dat ik niet de enige was die met deze problematiek worstelt en dat mijn verhaal anderen ook zou kunnen helpen.

Uiteindelijk heeft het hele schrijfproces wel een tijdje in beslag genomen. De reis die ik wilde vastleggen in het scenario, waarin het personage kiest voor openstellen en vertrouwen, moest ik eerst zelf nog maken om te voelen wat het daadwerkelijk inhoudt. Het is een lang rijpingsproces geweest voordat we met het maken van de film konden beginnen.”

Een film maken is een kostbare aangelegenheid en vraagt veel discipline om te realiseren. Hoe heb je dat aangepakt?

“Ik heb een producent en een regisseur in de arm genomen, die respect hadden voor mijn verhaal en daaraan trouw wilden blijven. Ze zagen het belang van mijn verhaal en hadden oog voor de artistieke waarde ervan. Met hun ervaring en netwerk zijn we het project gestart. Alles bij elkaar is er ook nog wel een jaar overheen gegaan aan alle pre-productionele zaken. Zo hebben we het script nogmaals kritisch doorgenomen om het nog filmischer te maken, crew-members betrokken en organisatorisch alles geregeld voordat het daadwerkelijke draaien kon starten. Uiteindelijk stonden we met zo’n 45 mensen op de set. De eigenaar van de studio waar we draaiden zei dat we de grootste ‘kleine productie’ hadden die hij ooit had gehad.

Met het hart en de inzet van alle mensen is ‘Silence Undone’ geworden wat het is. Uiteindelijk hebben we 5 draaidagen gehad, lange dagen van wel zo’n 14 uur. Na het draaien werden de beelden bewerkt en werd er muziek onder gezet in de post-productie. De financiële middelen hebben we verkregen uit sponsoring van onder ander het AFK (Amsterdams Fonds voor de Kunst) en crowdfunding van familie, vrienden, bekenden en onbekenden. De film is voor het eerst gestreamd tijdens de ‘Week tegen Kindermishandeling 2020’, waarop we veel positieve reacties hebben gekregen.”

4 nominaties op het Madrid IFF 2021, dat klinkt goed. Hoe gaat dat in zijn werk?

“Je stuurt je werk in naar meerdere festivals en dan hangt het verder af van de verschillende festivaljury’s wat zij besluiten. De jury beoordeelt de ingezonden films en maakt voor de verschillende categorieën de nominaties bekend. De uitslagen zijn inmiddels bekend en onze nominaties zijn niet in de prijzen gevallen. Niettemin hebben we zo wel veel aandacht gekregen voor zowel het misbruik als ons werk. Afgelopen jaar is de film ook getoond in een besloten Facebook event met slachtoffers van misbruik. In de nabespreking kwam er veel los.

Er komen nog wel een aantal festivals. Volgend jaar willen we nog wel extra aandacht geven aan deze film. Hoe precies moet nog overlegd worden, afhankelijk van hoe de nog komende festivals uitpakken. Verder ben ik nog in gesprek met verschillende betrokken organisaties om daar de film te tonen met aansluitend een gesprek met het publiek. Ik hoop wel dat we in de toekomst weer fysiek aan festivals kunnen deelnemen.”

Je bent afgestudeerd in de discipline zang, doe je daar nog wat mee?

“Daar heb ik eigenlijk tot nu toe niet zoveel mee gedaan. Al tijdens mijn studie wilde ik al heel graag acteren en ben daarmee begonnen bij Theater Zonder Grens. Soms was ik drukker met acteren dan met zingen. Na mijn studie heb ik wel een tijdje muziekles gegeven en in bandjes gespeeld, maar was ik het plezier in de muziek een beetje kwijt. Als mensen dan tegen me zeiden: “Je gaat echt je droom achterna.”, dacht ik het lijkt wel zo maar het klopt niet helemaal. Ik heb het roer omgegooid en ben volledig gegaan voor het acteren.”

Waarmee heb je na je opleiding je eerste ervaringen opgedaan?

“Ik ben begonnen met korte films, studentenproducties, wat bedrijfsfilmpjes. Daarna ben ik gaan trainingsacteren bij de politie en defensie en werkte ik voor reallife-gaming bedrijven zoals Prison escape. Dat bedrijf biedt belevingen aan, waarin ik dan meespeelde. Daarnaast werkte ik voor straat- en spektakeltheater Close Act. Zij spelen over de hele wereld grote shows. Ik zing en speel daar in verschillende acrobatische acts. Zo heb ik ook meegedaan aan Deventer op stelten.

Nu richt ik me zo veel mogelijk op projecten voor films. Ik speelde laatst voor televisie in de productie ‘Stand-in Stuntouders’ voor het Klokhuis. Sinds kort heb ik een agente, Ines de Vos van Jack & Jill Talent Agency, en zo ga ik stapje voor stapje omhoog. Voor mijn verdere acteerontwikkeling zoek ik altijd workshops op en heb ik een coach in Zweden voor een bepaalde acteermethode. Voorheen kwam ze naar Nederland of ik ging voor een week naar Zweden. In deze coronatijd gaat dat via online sessies en biedt ze het hele jaar door online cursussen en workshops aan.”

Je hebt zowel op de planken als voor de camera geacteerd. Wat is het verschil met het acteren voor een film en op het toneel?

“Technisch zijn er wel wat verschillen, maar het grootste verschil is dat je in het theater direct in contact bent met je publiek. Daarnaast speel je in het theater de voorstelling van A tot Z, waar je in film de scenes onderbroken en vaak niet in chronologische volgorde speelt. Beide vormen kennen hun eigen dynamiek.”

Heb je nog een voorkeur voor theater of film?

“Ik vind het allebei fijn om te doen. Maar ik heb echt een fascinatie voor film omdat je er zoveel mee kan en er zoveel bij komt kijken. Je kan echt bepalen waar de aandacht van de kijker naar toe gaat door beeld, licht, geluid, muziek enzovoorts. Daarnaast stunt ik af en toe voor film en tv, deze afwisseling vind ik heel leuk. Ik denk dat ik nooit uitgekeken raak op film maken. Toch denk ik ook wel eens aan het maken van een muziektheatervoorstelling of een eigen one-woman show.”

Wanneer werd je aangestoken door het acteervirus. Is het altijd je ultieme wens geweest?

“Het was altijd wel duidelijk dat ik iets creatiefs wilde doen. Maar ik dacht altijd een actrice moet je zijn of niet zijn. Ik kom zelf niet uit een culturele familie, dus ik dacht niet dat ik een actrice was. Het had voor mij iets mythisch.”

Wat is de impact van de coronapandemie geweest op al je activiteiten?

“In het begin van de lockdown was ik eigenlijk wel blij dat ik geen klussen had, want daardoor kon ik mijn energie echt steken in alles rondom ‘Silence Undone’. Daarna vond ik wel weer werk bij de politie. Het was niet echt een belemmering.”

Hoe zie je voor jezelf de toekomst, met andere woorden waar sta je over 5 jaar?

“Mijn droom is spelen in een internationale actie comedy. Hoe ver, dichtbij of misschien zelfs voorbij ik daarvan ben over 5 jaar weet ik niet. Als acteur blijf je afhankelijk van zo veel dingen waar je geen invloed op hebt. Daarom blijf ik zelf ook maken, want dan bepaal ik zelf.”