In Beeld: kunstenaar Martin Oudbier met zijn theepottenmuseum

Verzamelingen, bewust of onbewust verzamelen we allemaal wel iets. De 1 verzamelt unieke auto-onderdelen en de ander langspeelplaten of social media likes. Maar een theepotten- en kopjesverzameling zie je niet zo heel vaak terug. Tenminste, niet zo’n grote verzameling als Martin Oudbier heeft. Apeldoorn Direct ging bij hem langs om hem alles te vragen over zijn bijzondere verzameling.

Wie ben je en wat doe je?

,,Ik heet Martin Oudbier, maar mijn eigen naam vind ik niet zo mooi, daarom is mijn pseudoniem Karl Friedrich Hieronymus Baron von Münchhausen. Ik vind dat deze naam meer allure heeft. Hoe ik bij deze naam kom? Deze man is een fictieve sprookjesbaron die ons ‘de zin van onzin’ leert”, zegt Martin met een grote glimlach. ,,Als ik mezelf zou moeten omschrijven zou ik zeggen dat ik excentriek, authentiek en prettig gestoord ben.” Martin is een opvallende verschijning en vertelt over zijn kunstcarrière: ,,Ik ben altijd creatief bezig geweest en heb op verschillende kunstopleidingen gezeten, waaronder Cibap, een mbo vakschool voor verbeelding. Daarnaast heb ik veel gewerkt in de kunst- en cultuursector. Ik heb mijn eigen theepotten museum in Amsterdam gehad, de Tea Rat . Daarnaast maakte ik vooral veel schilderkunst, maar momenteel noem ik mezelf levenskunstenaar.”

Een theepottenmuseum, waarom niet in Apeldoorn?

,,Ik heb van 2008 tot 2011 het museum in Apeldoorn gehad, aan het kanaal. Toen het hier goed ging lopen kreeg ik de kans om hetzelfde concept in Amsterdam uit te voeren en dat heb ik 5 jaar gedaan, van 2011 tot 2016. In de winkel verkochten we maaltijden en zoete lekkernijen en bovenin kon je in mijn theepottenmuseum kon je van een high tea genieten of lekker rondkijken. Theepottenmuseum de Tea Rat wisselde af met thema’s, maar eigenlijk stond het museum vol met antiek meubilair, theepotten en theekopjes.”

Hoe ontstond het idee om een theepottenmuseum te starten?

,,Het ging slechter met de musea om mij heen en toen bedacht ik als grap: ‘Waarom begin ik geen theepotten museum in mijn lege pand aan het kanaal?’ Het was geen vooraf bedacht plan, het begon vanzelf. Pas toen ik het idee had voor een museum begon mijn verzameling serieus te worden en ben ik rommelmarkten en tweedehands winkels af gaan struinen.” Alle theepotten zien er antiek en chique uit. Martin heeft zijn theepotten verzameling nu in zijn huis staan, een flatwoning in de Apeldoornse wijk de Maten.

Welke museumbezoeker zal je nooit vergeten?

Martin lacht en begint zijn mooiste museumverhaal te vertellen: ,,Wat me altijd bij zal blijven is die ene keer dat er een hele deftige dame kwam zitten in een van mijn grote fauteuils. Ze keek een hele poos kritisch rond terwijl ze thee dronk. Na afloop gaf ze me een envelop met een aanzienlijk groot bedrag. Toen ik verbaasd vroeg waarom ze meer betaalde dan nodig was, zei ze: ,,Ik heb over je museum gehoord en ik wilde met eigen ogen zien wat het was en hoe je het als gastheer deed. Ik zie dat je hard werkt voor dit mooie, bijzondere en vooral uitgesproken museum en daarom wil ik je op deze manier steunen.” Martin vervolgt: ,,Zoals ik al eerder aangaf, geld heeft voor mij geen waarde, daarvoor werk ik niet. Maar ik geloof wel, dat goedheid en hard werken wordt beloond.”

Hoe zag een dag in het theepottenmuseum er uit?

,,Mensen kwamen binnen via de winkel en gingen daar iets lekkers eten of kijken naar de bijzondere inrichting. Er hing bijvoorbeeld en hele grote ketel waar allemaal kleine muntjes in zaten. Daarna gingen ze even kijken in het museum naar de antieke kandelaren en om een kopje thee te drinken. Natuurlijk ontving ik ze hartelijk en vertelde ik vol passie een sterk verhaal over, onder andere, het opvallende theeservies wat ze voor zich hadden.”

Hoe kwam je dan aan die verhalen?

,,Zoals ik ook aan mijn theeservies kwam, veel rommelmarkten afstruinen en in tweedehands winkels rondsnuffelen. Dagelijks zie ik op mijn werkplek, ik werk bij Foenix, ook veel mooie spullen. Daar zit altijd een verhaal achter en dat vind ik leuk om weer door te geven terwijl mensen genieten van smakelijke thee uit mijn bijzondere kopjes.”

Op welke manier zie jij jezelf als levenskunstenaar?

,,Mijn leven is niet standaard, ik werk in een tweedehands winkel. Zo doe ik niet alleen iets voor de maatschappij, maar ook iets voor het milieu. Dat ‘geven’ vind ik belangrijker dan veel geld verdienen. Mede daarom doe ik ook veel vrijwilligerswerk, bij Stichting de Kap. Ik merk dat we tegenwoordig sneller met elkaar verbonden zijn via internet dan in het echt.”

Wat is dan jouw mooiste kunst klus?

,,Dat zijn toch wel schilderijen die ik voor vrienden maak. Ik schilderde vroeger onder andere portretten, landschappen en dieren, maar de reactie die ik krijg van vrienden als ik iets voor ze heb geschilderd vind ik het allermooiste wat er is. Ik ben onvoorwaardelijk in mijn werk, ik maak graag een schilderij voor je, als ik je daar gelukkig mee kan maken.”

Wie is jouw favoriete kunstenaar?

,,Bryan Froud! Deze man ademt creativiteit”, vertelt Martin met grote armbewegingen. ,,Bryan Froud brengt oude mythische en Keltische wezens tot leven in zijn kunst. Ik herken mezelf heel erg in hem. Ik haal inspiratie voor mijn eigen kunst overal en nergens vandaan, maar ik raak ook geïnspireerd van mythische sprookjes met trollen en elfjes. Wacht, ik laat je nog een goede kunstenares zien!” Martin pakt een boekje erbij van Sulamith Wülfing en vertelt waarom zij z’n favoriete kunstenares is: ,,Ze maakt kunst die ik lief vind, over trollen en andere sprookjesfiguren.”

Wat zou je altijd nog willen maken?

,,Een kabouterdorp midden in de bossen met een grote gracht en muur erom heen. Het kabouterdorp is midden in de natuur en gaat echt ‘back to basic’, dus geen internet of luxe kookplaat. Daarom is het alleen maar bestemd voor mensen die open staan voor mythologie, moeder aarde en onvoorwaardelijk geven aan de natuur. Daarom is het kabouterdorp alleen maar toegankelijk voor de mensen die het kunnen vinden, zij passen automatisch bij de kernwaarden van het kabouterdorp.”

Wat is je boodschap achter de kunst?

,,Ik heb geen vaste boodschap, deze verandert per keer. Soms is het liefde en romantiek en een andere keer is het een levensverhaal. Hoe dan ook, ik verbaas mensen liever dan dat ik ze choqueer.”

Heb je verder nog andere hobby’s?

,,Ik schrijf graag filosofische stukken over onze maatschappij op verschillende fora. Daarnaast ben ik graag samen met vrienden, we houden dan een gezellige spelletjesavond en meestal kook ik voor ze. Kortom, ik vermaak me wel.”