‘Belangrijk om je stem te laten horen’

Het opkomstpercentage in Apeldoorn is nog wat magertjes ten opzichte van de vorige Gemeenteraadsverkiezingen én in vergelijking met de Tweede Kamerverkiezingen in 2017. Dat is te merken. Onze verslaggevers deden een rondje en troffen veelal redelijk rustige stembureaus aan.

Het is 15.30 uur en het stembureau in Zorglocatie De Sprengenhof in Ugchelen is nagenoeg leeg. Geen rijen kiezers, maar wel continu inloop aldus de medewerker van het stembureau: ,,Het loopt de hele dag gestaag door. Nu is het even rustig. Maar ik weet zeker, rond de klok van 17.00 uur wordt het druk. Dat is meestal zo hier.” Een kiezer die zijn naam niet kwijt wil, wil wel laten weten dat het belangrijk genoeg is om je stem te laten horen: ,,En van dat recht maak ik vandaag weer gebruik.”

In de wijk de Heeze, in gebouw Vrijzicht, liep het vanmiddag redelijk door. Een van de stemgerechtigden geeft aan op GroenLinks te hebben gestemd. ,,Ik vind GroenLinks de beste partij. Zij gaan niet ’te ver’ in het ‘groen zijn’, wat ik bijvoorbeeld wel vind van de Partij voor de Dieren. Ze hebben goede statements als het gaat over het welzijn van het milieu en het welzijn van de mensheid.” Ze geeft aan dat ze het ook belangrijk vindt om te stemmen. ,,Ik vind dat je je stem niet verloren moet laten gaan. We zijn nou eenmaal een democratie en daar moet je gebruik van maken. Daarbij vind ik ook dat mensen die niet stemmen niet mogen zeuren over de politieke beslissingen.”

Goede koffie en gezellig wachten 

In het gemeentehuis is misschien wel het gezelligste stemlokaal in Apeldoorn ingericht, of er is in ieder geval een goede poging gedaan. Het stemmen gebeurt – heel toepasselijk – in de raadszaal zelf, waardoor het bijna als een oordeel voelt, want wie zit straks in de stoelen die er nu zo leeg bij staan?

Er is wel wat gesteggel met de draaideur. De scootmobielen staan in de rij. ,,Hoe werkt dat met dat referendum dan”, vraagt een oudere man. Hij krijgt uitleg van iemand anders in de rij. Er is immers genoeg tijd, want de rij is lang. Het lange wachten kan enigszins verlicht worden met een goede kop koffie van de barista’s die kop na kop schenken, maar ook daar staat inmiddels een dikke rij. Ook de ‘huiskamer’, een bij elkaar geraapte vergaarbak van banken en stoelen die gezellig ingericht staan, zit inmiddels vol.

De rij vordert langzaam, maar voor de man die het referendum inmiddels snapt en zijn democratische taak nu wel eens wil uitvoeren gaat het niet rap genoeg: Hij kruipt voor maar wordt direct teruggefloten. ,,Zo ging dat in de kleuterschool ook al.”