Vermoeiende conclusieloze vergadering Grondbedrijf

Feitelijk is er niet veel gebeurd afgelopen donderdagavond tijdens de raadvergadering omtrent het Grondbedrijf. Het was een hele lange ongeorganiseerde chaotische zitting, waarbij iedereen wel een mening had over het rapport van het grondbedrijf, maar waar niets nieuws werd verteld.

Of toch? Het woordje bewust in combinatie met verzwijgen van de dreigende verliezen op de aangekochte grond, was volgens velen niet terecht. We zijn onbewust niet geinformeerd. Men wist het wel, maar was het zeg maar vergeten. En daarom zijn we min of meer per ongeluk niet geinformeerd, dat we een enorme schadepost – die kan oplopen naar € 200.000.000,- – zouden kunnen krijgen. Kan gebeuren. We vergeten allemaal wel eens iets te melden in onze onderbewustzijn.

Harry Voss van de Partij voor de Dieren formuleerde grappig dat Rob Metz nu het hazenpad koos. Vele partijen vonden het een moedig besluit van Metz, dat hij zijn portefeuille neerlegden. Mensen die alleen de rode cijfers zien, geen gesubsidieerd loon hebben en elke dag strijden om met hun bedrijf met zwarte cijfers te schrijven, noemen dat eerder een logisch besluit.

De avond zelf duurde enorm lang en eigenlijk gebeurde er weinig schokkends. Onder het toeziend oog van oud-burgemeester Fred de Graaf bood het college hun portefeuilles aan, maar daar werd nauwelijk over gerept. Van buitenaf gezien ook best een aanbod met vraagtekens. Jonge honden Olaf Prinsen en Nathan Stukker staan uit het niets voor een enorme uitdaging, terwijl Metz zijn spullen heeft gepakt en zijn shit laat opruimen door anderen. Paul Blokhuis zit er een beetje tussen. Hoewel hij mede-verantwoordelijk is in de breedte van het bestuur, kan hem toch ook niet het echte falen van Metz en Spoelstra worden aangerekend. Hij had Metz wat strakker moeten houden. Vele bronnen vertellen ons trouwens dat Metz nogal dwingende trekjes had op de afdeling, maar ook richting zijn medebestuurders. Dat mensen ook wel een soort van angst hadden m.b.t. zijn bewind. Wat overigens her en der ook in het rapport aan de orde komt. Hoe heet zo’n type politcus ook alweer?

Op het einde van de avond zaten ze er allemaal nog. Conclussieloos. Met een inspiratieloze en veel zuchtende burgemeester als voorzitter van de vergadering, leek ook al snel dat niemand echt zin had om de zaak helder te maken voor de burger. De vele onderbrekingen waren daar eveneens debet aan. Zelf de lokale gesubsidieerde omroep gaf de pijp aan Maarten. Er viel niks meer te beleven.

En zo lieten we ons allemaal in slaap sukkelen. Maar dat was toch écht wel bewust.