Weigerambtenaren?

Onlangs las ik een column waarin werd gesteld dat zogenaamde weigerambtenaren moeten verdwijnen, omdat ambtenaren de wet moeten uitvoeren. Zij hebben niet uit te maken welke wetten wel en niet in orde zijn. Op zich klinkt deze redenering logisch. De redenering is echter ook nogal simpel: ‘De overheid maakt een wet en haar ambtenaren moeten deze wetten vervolgens uitvoeren’. Vergeten wordt hierbij dat de overheid niet zozeer een nieuwe wet heeft gemaakt, maar vooral een oude instelling (het huwelijk) van een nieuwe definitie heeft voorzien. Het huwelijk is een instelling die zo oud is als de mensheid. Een man en een vrouw verbinden zich aan elkaar in een exclusieve relatie die voor de rest van hun leven is bedoeld. Dat er soms door scheiding een einde aan wordt gemaakt, doet aan die intentie niet af. In ons land heeft de overheid allerlei regels rond het huwelijk gemaakt. Pas als je 18 jaar oud bent kun je huwen en de familierelatie mag niet te nauw zijn, om maar een paar voorbeelden te noemen. De essentie bleef echter gelijk, tot voor enkele jaren. Toen besloot de wetgever ineens dat een relatie tussen twee mannen of twee vrouwen ook wel een huwelijk genoemd kon worden. Vervolgens werd van ambtenaren van de burgerlijke stand verwacht dat ze deze definitie zouden overnemen. Degenen die dat tot nu toe niet willen, mogen van de wetgever dit ambt niet meer vervullen.

De vraag komt nu naar boven welke elementen van het huwelijk nog meer veranderd kunnen worden door de wetgever. Moet de relatie bijvoorbeeld beperkt blijven tot twee mensen of is een relatie tussen één man en twee vrouwen (bijvoorbeeld) ook mogelijk? Met welk argument zou je dit laatste willen tegenhouden? Gezien het wettigen van een relatie tussen twee personen van gelijk geslacht, kun je ook het exclusieve karakter van de relatie tussen twee personen wel loslaten. Een verhouding met meer dan twee personen moet dan ook kunnen. Het wordt dan immers een kwestie van definitie. De vraag blijft echter of je een oud begrip als ‘huwelijk’ zomaar even bij wet van een nieuwe inhoud mag voorzien. Indertijd heeft de wetgever blijkbaar aangenomen dat een begrip (huwelijk) dat in de wet omschreven is, dan ook bij wet van een andere omschrijving kan worden voorzien. De zaak is echter dat het begrip ouder is dan de wet. Daarom is het feit dat de overheid dit begrip in de wet heeft vastgelegd, niet op voorhand voldoende rechtvaardiging voor een andere definitie.

Roelof Veen, gemeenteraadslid