1-2’tje: 44

Wakker worden is normaal een straf voor me, Peet. Mijn bed is ’s ochtends mijn beste vriend: warm en zacht en mij helemaal omhullend. Maar vandaag was wakker worden een feestje: dochterlief stond naast mijn bed en vroeg me een stukje op te schuiven. Met z’n drieën in ons bed, en daar kwamen ze met kadootjes. Ik ben namelijk jarig vandaag Peet. Jij weet dat, helaas heb je mijn feestje zaterdag gemist. Ondanks dat, was het heel gezellig, maar daar heb je vast een beeld bij. 44 ben ik geworden vandaag. Stokoud in de ogen van mijn dochter (14), ook oud in de ogen van mijn moeder, die moet vertellen dat haar oudste kind (al) 44 is. Gewoon niet oud in mijn eigen ogen. Ik vind het heerlijk, 44! Gezien mijn medische achtergrond is elk jaar dat ik ouder wordt zonder verdere complicaties een reden om te vieren. En dat doe ik dan ook.

De dag begon, man en dochter maakten zich klaar om naar werk en school te vertrekken. Ik bleef nog even liggen, lekker op mijn vrije dag. Toch even mijn telefoon checken. En die was ontploft zeg. Al voor 8 uur ’s ochtends tig felicitaties. Dat bezorgde me een smile op mijn gezicht, die er de rest van de dag niet meer af te timmeren is. 44 is leuk Peet. Ik hoef me niet meer onzeker te voelen, zoals ik was toen ik begin 20 was. Nergens voor nodig. Mensen oordelen sowieso wel, ik ben er zelf bij om me dat aan te trekken of niet. Gelukkig ben ik daarbij in de positie dat ik kan doen wat ik leuk vind. En daarvan is er genoeg!! Net als jij, ga ik volgende week heerlijk eten bij Rob en Corinne. Wat een geweldig initiatief van die twee kook-helden. De zaterdag en zondag daarna ga ik met drie lieve, gekke vriendinnen Groningen op stelten zetten. Ik kijk er ontzettend naar uit en denk dat we de maandag erna alle vier vrij moeten nemen, omdat we overal pijn hebben van het lachen.

Vandaag vier ik mijn 44e. De rest van het jaar vier ik het leven, net als jij dat doet. Proost Peet, geniet wanneer dat kan. Wij kunnen dat!