1-2’tje: Hoi Jook

Hoi Jook,

Wat gaaf dat jullie bij Humberto in de uitzending zaten. Ik heb het wel gezien. Allemaal mooi opgemaakt in beeld toch, ” shining “.
Ik vind net een heel goed praatprogramma. Humberto is een echte gentleman.

Peter R. de Vries was er ook toen julie er waren. De Vries vind ik meer de nationale zeikpop. Altijd wat te klagen en te zeuren en hij heeft altijd gelijk, vindt hij. Vroeger werden dat soort mensen tussen een houten blok gestopt en bekogeld met eieren. Zonde van de eieren.  Maar goed, de  tv wil aandacht en er zijn van die tv-persoonlijkheden die ik liever niet zie op de buis. Ach, een kwestie van smaak. Volgens mij stoppen de regisseurs bewust van die zeikers in een programma. Je ziet dat ook bij kookprogramma’s, er zit altijd wel een zeurbalk tussen.

Wat ik tegenwoordig mee maak, is dat zelfs op het gebied van muziek en muzikanten de eisen steeds hoger gaan worden. Het management bepaalt: 3 nummers, geen flits (bij het fotograferen van concerten). Bij Bill Wayman was het zelfs verboden om te fotograferen in Gigant. Maar in veel gelegenheden worden er strenge regels ingevoerd. Het zotste wat ik recent meemaakte is dat ik hoorde dat het management eerst foto’s wilde zien alvorens deze gepubliceerd mochten worden. Aan me nooit niet. Dat is je reinste censuur. De selfiestick die verboden word op festivals. En het punt is, we slikken het massaal. Mijn ervaring met management van bands is dat het vaak van die mannetjes zijn die waarschijnlijk thuis niks in de melk hebben te brokkelen, maar buiten de deur alles voor het zeggen hebben.

Ik maakte het mee bij Rory Block dat ik als enige 1 foto bij aanvang mocht maken en 1 bij het laatste nummer.  Ik pas me wel aan hoor, maar eigenlijk kan dit sterrengedarg niet. Het is gewoon werk voor muzikanten.

Ik werd deze week gemaild of ik foto’s van mijn eigen site af wil halen omdat de band verder is gegroeid. Nou dat dacht ik dus niet. De band is geeneens bekend. De band mocht blij zijn dat ik ze überhaupt heb willen fotograferen. Ze hadden “plugged” een keer gewonnen.

Kijk, morgen ga ik weer luisteren en fotograferen bij mijn” Hero ” Ian Parker en band.
Hij kreeg mij toen ik hem voor het eerst hoorde aan het huilen. Muziek is emotie. Ik ga morgen lekker genieten met Chrisje.

Liefs,

Peter