1-2tje: up close and personal

Het was een roerige week Peter, letterlijk en figuurlijk. Aan het begin van onze 1-2-week was ik bij de try-out van Silvesters voorstelling “In de lift”. Silvester weet het verschil tussen letterlijk en figuurlijk haarfijn uit te leggen. Ik heb genoten van deze try-out, kan iedereen aanraden de show te gaan zien, straks in Orpheus. Letterlijk was het een stormachtige week; de eerste herfststorm raasde ook door Apeldoorn, velde een (misschien meer) boom en liet die op de auto van onze eigen StrangeArt belanden. Moeten we collecteren, Roelof?

Figuurlijk was het voor mij persoonlijk ook een roerige week. Kreeg het verzoek om een andere werkkring te gaan zoeken. Niet per direct, maar toch…. Ik oriënteer me dus. Ik kreeg te maken met zakelijke en persoonlijke teleurstellingen. Niets menselijks is ook mij vreemd. En daarnaast maakte ik zelf een mega-medicinale blunder. Ik ga het hier niet uitleggen, voor mij is de blunder nog begrijpelijk ook, maar er heeft een beschermengeltje op mijn schouder gezeten, een week lang. Mijn vergissing had verregaande gevolgen kunnen hebben.

Op mijn oudejaarsavond ontdekte ik mijn vergissing en kwam ik in een rollercoaster van emoties. Schrik, verwarring, verbazing en opluchting!! Blijdschap!! Zo ontzettend blij dat ik hier nog ben en niet in een coma geschoten ben waaruit ik nooit meer wakker zou zijn geworden. Op mijn oudejaarsavond hebben er aardig wat traantjes gevloeid. En de dag daarna mocht ik mijn verjaardag vieren. Nog nooit eerder ben ik zo blij geweest om jarig te zijn en zo erg jarig geweest! Een lieverd kwam me een zilveren beschermengeltje brengen, ze had niet half door hoe erg dat van toepassing was.

Dus sorry, deze week geen kritisch betoog tegen wat er niet deugt. Ik kan me even niet druk maken over plastic-flessen-verwerkers, over politici die van alles beloven en het niet waar maken. Ik heb me wel even druk gemaakt over onze koninklijke familie, die op mijn verjaardag en dus die van Prins Friso niet echt wat te vieren had. Ik mag vieren dat ik leef!! Dat ik een jaar ouder en hopelijk wijzer ben geworden. Het is nu een dag later. Nog ben ik een beetje emotioneel Peet, maar ik laat de herfstwind door mijn hoofd waaien en geniet van alles en iedereen die me lief zijn!!!

–

Het 1-2tje is een rubriek waarin Apeldoorn Direct-fotografen Peter Vroon en Joke de Wolde met elkaar in gesprek gaan en zich hardop van alles afvragen over wat er in hun ogen nu werkelijk speelt in Apeldoorn. Wees zo vrij en praat hieronder gerust, doch op respectvolle toon mee met Peter en Joke.

Lees ook de vorige 1-2tjes:

• Deel 23: – Peter Vroon: het feest van de herkenning
• Deel 22: – Joke de Wolde: geen stress
• Deel 21: – Peter Vroon: een weekend vol muziek
• Deel 20: – Joke de Wolde: even zaniken
• Deel 19: – Peter Vroon: boos en verdrietig… ‘Kut!’
• Deel 18: – Joke de Wolde: vechten tegen de ziekte… en de pondjes
• Deel 17: – Peter Vroon: kleine zaken en andere levensgeneuzel
• Deel 16: – Joke de Wolde: toeristje koesteren
• Deel 15: – Peter Vroon: zomer in apeldoorn
• Deel 14: – Joke de Wolde: ff niks
• Deel 13: – Peter Vroon medezeggenschap en kringloop
• Deel 12: – Joke de Wolde ik ben pissig
• Deel 11: – Peter Vroon: de strijd van mijn helden
• Deel 10: – Joke de Wolde: respectloos modder gooien
• Deel 9: – Peter Vroon: integratie
• Deel 8: – Joke de Wolde: helden die strijden
• Deel 7: – Peter Vroon: trots op Apeldoorn!
• Deel 6: – Joke de Wolde: niet zeiken, genieten!
• Deel 5: – Peter Vroon: groene stad, festival en Foto Biënnale
• Deel 4: – Joke de Wolde: benauwende vrijheid!
• Deel 3: – Peter Vroon: moeten ouders prioriteiten stellen?
• Deel 2: – Joke de Wolde: haantjesgedrag of aanstelleritus?
• Deel 1: – Peter Vroon om je dood te ergeren!