Bezuinigen

Een paar weken geleden ontvingen wij van ons College van Burgemeester en Wethouders de voorjaarsnota. Het is een dik stuk geworden, zeker in vergelijking met eerdere jaren. Gezien de zwaarte van de beslissingen die moesten worden genomen, is dat goed te begrijpen. Omdat de voorstellen die worden gedaan zo ingrijpend zijn, heeft de gemeenteraad drie avonden uitgetrokken voor inspraak. Dat is heel veel, maar in dit geval gerechtvaardigd.

Dit stukje is niet bedoeld om nu een politiek oordeel te geven over de voorstellen die zijn voorgelegd. Dat komt de komende weken in de gemeenteraadsvergaderingen. Ik wil wel enkele waarnemingen met u delen. Op de beide inspraakavonden die ik heb meegemaakt (de derde is pas deze week), was erg vaak te horen dat de eigen activiteiten zo belangrijk zijn voor de samenleving, dat juist daarop niet mag of kan worden bezuinigd. Een enkele spreker ging zover te stellen dat bezuinigen zal leiden tot extra kosten voor de samenleving.

Nu ga ik niet langs deze weg in discussie met de instellingen die toen aanwezig waren. Dat is niet fair naar hen toe. Wel wil ik erop wijzen dat wel erg veel activiteiten afhankelijk zijn geworden van financiering door de overheid. Dat punt is in de politieke discussie het laatste jaar nadrukkelijk aan de orde geweest. Natuurlijk speelde op de achtergrond mee dat we moeten bezuinigen. Als we echter op voorhand hadden geoordeeld dat bezuinigen verkeerd zou zijn, hadden we kunnen kiezen voor belastingverhoging. Dat had bijvoorbeeld kunnen betekenen dat de Onroerend Zaakbelasting bijna zou verdubbelen. Een combinatie van minder bezuinigen dan nu en belastingverhoging kan ook. Dat zijn uiteindelijk politieke keuzes. Ik ben er steeds meer van overtuigd geraakt dat de overheid geen oplossing is voor alle problemen die de samenleving bij die overheid kan neerleggen. Dat in het verleden de overheid vaak tegen de mensen heeft gezegd: stop maar met wat u doet, wij nemen het wel over, doet niet ter zake. De overheidsorganisatie heeft geen rem op groei. Daar zal de volksvertegenwoordiging, in ons geval de gemeenteraad voor moeten zorgen. Het kan zijn dat over enige tijd blijkt dat sommige bezuinigingen verkeerd uitpakken. In dat geval moeten we corrigeren. Datgene doen waarvoor geen alternatief bestaat en laten liggen wat anderen prima kunnen doen. De discussie over wat waarbij hoort, noemen we politiek.

Roelof Veen – fractievoorzitter ChristenUnie