Blog 6 over vriendschap: Vergeven is leven

Vriendschap en vergeven: het schept kansen voor de toekomst vanuit het verleden!

,,Hé, ontzettend leuk dat je er weer bent!” Christa schenkt nog een glas in en Roberto zorgt voor de broodnodige hapjes. Het is 17 november 2016 en ik ben in Winterswijk voor de jaarlijkse Reünie van de Club van Import Noorderlingen.

,,Het is leuk dat je er weer bent!”. Ik ben altijd weer onder de indruk van deze opmerking, het doet me wat. De jaren in de Noord-Kop zijn jaren geweest van verliezen en winnen, van kennismaken en afscheid nemen, van gebroken harten en van een gebroken sleutelbeen. Van bijna verdrinking in het Noord-Hollands Kanaal, maar ook van de jaren van broederschap. De ontmoetingen met Christa en Roberto waren lichtpuntjes, zeg maar gerust Lichtpunten: ontzettend, maar dan ook ontzettend veel gelachen, ontzettend veel met elkaar de diepte in, met elkaar filosoferen, gewoon met elkaar in gesprek, maar ook van niet vergeten, maar wel vergeven, daarom ben ik altijd weer onder die indruk van die opmerking: ,,Leuk dat je er weer bij bent!”. De opmerking geeft me zoveel energie dat ik het idee krijg om zeven blogs te schrijven over vriendschap.

Profiel:
Ergens halverwege de jaren tachtig maak ik kennis met het echtpaar Christa en Roberto. Nog volop in de kinderen, nog volop in de ouders maak ik kennis met een echtpaar vol leven. Het leven dat ook soms enorme tegenslagen kent, zomaar van de een op de andere minuut.

Vriendschap:
Juist het kenmerkende van deze vriendschap is het begrip vergeven. Vergeven gaat verder dan sorry zeggen, vergeven zegt hier: het hoort bij je, zo ben je nu eenmaal en ondanks dat wil ik met je verder. Daardoor blijven we leren, daardoor blijven we scherp. Het schept kansen.

Apeldoorn, 10 februari 2017, Pedro Waldenaar