Café Nova exposeert in oktober werk van Ton van de Kraats

Ton van de Kraats is geboren en opgegroeid in Oosterbeek, waar hij ook de MULO bezocht. Met dat diploma was het niet mogelijk om naar de Academie voor Beeldende Kunsten te gaan, maar wel naar de kweekschool. Na de kweekschool komt dan toch de Academie in zicht en werd hij toegelaten op de opleiding voor tekenleraar (M.O.-opleiding) In 1976 studeerde hij af en gaat vervolgens werken als tekenleraar aan de Koninklijke Scholengemeenschap en het Edison College in Apeldoorn. Tegenwoordig is hij actief als autonoom kunstenaar en toont regelmatig zijn werk op verschillende locaties.

Muziek Salon Latino

Salon Latino verzorgt de muzikale omlijsting en kleurt op de achtergrond de ruimtes tijdens de opening van de expositie van Ton van de Kraats met de warme tonen van hun Latijns-Amerikaanse repertoire. Salon Latino bestaat uit F. Moreno (zang), J.W. Lammers (tres Cubano) en R. Becker (bas).

Ton over Vergankelijkheid

Vergankelijkheid is een terugkerend thema in mijn werk. In Kunst café Nova exposeer ik een serie kleine multimedia werken, waarbij het uitgangspunt een sonnet van Shakespeare is. De eerste regel van het gedicht gaat als volgt; “Like as the waves make towards the pebbled shore, so do our minutes hasten to their end.” (Zoals de golven naar het stenen strand, zo haasten onze minuten zich naar het einde).

Het aardige is dat dit gedicht ook het uitgangspunt vormt voor een compositie voor vierstemmig koor, gecomponeerd door de enkele jaren geleden overleden componist Wim van Wolferen, en uitgevoerd door de Veluwse cantorij uit Apeldoorn.

Daarnaast is er een serie acrylschilderijen van landschappen te zien, die gemaakt zijn tijdens kunstreizen met een bevriend kunstenaar. Het geeft meteen aan dat ik graag in een soort thema-perioden met verschillende technieken werk.

De laatste jaren heb ik veel interesse gekregen voor driedimensionaal werk in de vorm van keramiek en porselein. Met name de uitdaging om van het platte vlak naar ruimtelijkheid en plasticiteit over te gaan vind ik erg boeiend. Het stelt volkomen andere eisen, omdat daarbij rekening moet worden gehouden met de werking van het materiaal en het effect van glazuren en engobes.

Ook hierbij komt het thema van vergankelijkheid terug. De golf is een prachtige metafoor voor het leven van de mens; de geboorte van de golf, de toename en tenslotte de neergang ervan. Ook de mens speelt een grote rol in deze beelden. In de tentoonstellingsruimte in Nova is keramisch materiaal te kwetsbaar, vandaar dat gekozen is voor het tweedimensionale werk..

Nog te zien tot eind van de maand oktober tijdens de openingstijden van Café Nova, Marktstraat 20, donderdag, vrijdag en zaterdag van 15.00 tot 20.00 uur