Emotionele blog secretaris WSV na vechtpartij Helios – Wsv

Maandagochtend is het 6.30 uur als de krant door de brievenbus wordt geschoven. Ik weet dat we er in staan en niet omdat we gewonnen hebben.

Gisteren was ik, zoals vaker, toeschouwer bij WSV1. De bekerwedstrijd tegen sv Helios stond op het programma. Een tegenstander die we in de reguliere competitie ook nog twee keer zullen treffen. Door de vele regen en het drassige veld wordt het een rommelige wedstrijd. Veel glijpartijen, slechte aannames en doorschietende ballen. Toch gaan we met een 1-2 voorsprong de rust in.

Na de rust wordt het op het veld grimmiger. Er vallen een paar gele kaarten aan de kant van sv Helios en het volgende doelpunt kan aan beide kanten vallen. Helaas valt het doelpunt voor ons aan de verkeerde kant. Het wordt 2-2. Van achter de dugout aanschouw ik de hele wedstrijd en de laatste minuten zullen spannend worden. Bij gelijk stand zullen direct penalty’s volgen.

Als de bal vanuit de zestien van WSV wordt weggewerkt en Ifé Oduguwa 1 op 1 komt te staan met een verdediger van sv Helios kijkt iedereen gespannen toe. Totdat de fluit van de leidsman klinkt en ik vanuit mijn ooghoeken al zie dat het niet goed is.

In het doelgebied van WSV is iets gaande. En voordat ik er erg in heb rennen er allerlei mensen uit de beide dug-outs en vanuit de tribune, het veld op. Als het ergste voorbij lijkt te zijn loop ik om het veld heen naar het doelgebied waar het allemaal gebeurde. Allerlei mensen met camera’s en verhalen die zeggen te weten wat er gebeurde. Zelf voel ik mij kleiner worden. Hoe kan dit, …waarom?

Als alle spelers naar de kleedkamers lopen, loop ik mee. Ik wil weten wat er gebeurd is. Natuurlijk krijg ik maar 1 kant van het verhaal te horen. Er stonden twee partijen op het veld. Van twee kanten zijn er dingen gebeurd die niet door de beugel kunnen.

Als het duidelijk wordt dat sv Helios niet verder wil spelen, stap ik in de auto en rijd naar huis. Onderweg heb ik contact met de voorzitter. Ik rijd langs zijn huis en we bespreken de gang van zaken en hoe te handelen. Terwijl een ander bestuurslid nog bij het bestuur van sv Helios aan tafel zit, proberen wij duidelijkheid te krijgen van de staf van ons 1e. We besluiten er een nacht over te slapen en vandaag met elkaar om tafel te gaan.

Voor het bestuur is het duidelijk. Dit heeft niets met respect en sportiviteit, ambitie en prestatie te maken. Ongeacht de uitkomst van de KNVB zal het bestuur intern maatregelen nemen.

Als ik de krant opensla en de grote foto bekijk is het voor mij duidelijk. Ik sla de krant weer dicht. Dit is slecht nieuws, slechte PR voor WSV, dit wordt een rot dag voor mij (ons) als bestuurder(s). Terwijl ik een excuus mail aan het opstellen ben voor het bestuur van sv Helios heb ik weer contact met de voorzitter. We zijn geschokt en diep geraakt.

Ook Helios is geschokt en heeft al een excuus mail opgesteld aan haar leden. Waar twee vechten hebben altijd twee schuld echter als bestuur van WSV zijn we alleen verantwoordelijk voor onze eigen daden.

Als wij als vereniging op hoog niveau willen voetballen, als wij Apeldoorn willen laten zien wie wij zijn, als wij een goed voorbeeld voor onze jeugd willen zijn dan is dit niet de manier om dat te doen.

Bron: wsv-apeldoorn.nl