Expats in Apeldoorn: “Een broodje kaas, huh is dit het?”
Door Jasmijn ten Napel
In deze reeks verkennen we de verhalen van expats en immigranten die tijdelijk in Apeldoorn verblijven of zich er hebben gevestigd, en hoe zij een unieke bijdrage leveren aan de stad. Vandaag maken we kennis met André (37) en Yulia (34) Rios, afkomstig uit Portugal.
Een grote verandering
“2 jaar geleden zijn we naar Nederland gekomen,” vertelt Yulia, terwijl ze naar hun hond Ace kijkt. “Eerst kwam Andre, hij kreeg een baan aangeboden in de kunstsector, en na een jaar vlogen ook ik en Ace over.”
Voor het stel was het een grote verandering. “Onze kleine hond moest wennen aan de auto’s en eendjes hier,” voegt Andre toe. Als kunstdocent werkt André bij de Gigant, waar hij lesgeeft in pastel painting, terwijl Yulia online Portugese lessen aanbiedt. “We zijn vastberaden om Nederlands te leren,” legt André uit, “het is een uitdaging, vooral op latere leeftijd, maar we zetten door. Stap voor stap leren we alles, van het alfabet tot aan het dagelijkse taalgebruik.”
“Soms zie je hier iemand fietsen met een glimlach, dat is nieuw voor ons”
Uitdaging
Het vinden van een thuis in Apeldoorn was echter geen gemakkelijke taak. “We konden op veel plaatsen niet eens een kans krijgen vanwege onze hond,” herinnert Yulia zich. “Het duurde lang voordat we een appartement vonden waar we allemaal welkom waren.” Naast de gebruikelijke uitdagingen van verhuizen naar een nieuw land, moesten André en Yulia ook de kleine, alledaagse dingen aanpakken, zoals belastingen, gezondheidszorg en werk vinden. “Het lijken kleine zaken, maar naast het fulltime werken kostte het zoveel energie,” zegt Yulia. “We voelen ons nog niet verbonden met de Apeldoorners,” geeft Andre toe. “We hebben nog geen Nederlandse vrienden, maar dat zouden we wel heel graag willen hebben.”
“Hier lijken mensen meer gelukkig te zijn,” merkt Yulia op terwijl ze naar buiten kijkt. “Soms zie je iemand fietsen met een glimlach, gewoon omdat die geniet van een stukje fietsen. Dat heeft ook effect op ons.” Apeldoorn sprak hen aan met de prachtige parken, veel groen en een relaxte lifestyle. “Ik vind Apeldoorn heel erg leuk,” zegt Yulia.
Broodje kaas
Voor het stel zijn de verschillen tussen hun thuisland en Nederland soms opvallend. “Misschien wel het grootste cultuurshock is dat mensen hier ’s middags een broodje met kaas eten,” lacht Yulia terwijl ze terugdenkt aan een lunchervaring van Andre. “Hij kreeg lunch aangeboden op het werk en stuurde mij een foto op WhatsApp. We dachten, huh, is dit het? Nu kook ik vaak zelf onze lunch.”
De verschillen in de arbeidsmarkt vallen hen ook op. “In Portugal waren er bijna geen banen,” herinnert Yulia zich. “Hier zie je vaak de bordjes ‘werknemer gezocht’.”
“De spa, het is geweldig! Echt heerlijk.”
Een heerlijke hobby
“En we hebben iets nieuws ontdekt, de spa,” glimlacht Yulia terwijl ze eraan terugdenkt. “Het is geweldig, en je hebt wel sauna’s in Portugal, maar zo’n hele plek met zwembaden niet, echt heerlijk.” “En natuurlijk kunnen we niet vergeten dat aspergesoep hier een grote favoriet van ons is,” voegt Yulia toe terwijl ze aan hun favoriete gerecht denkt. “We houden er ook van om te wandelen bij Paleis ’t Loo en Berg en Bos, waar je zelfs wild kunt tegenkomen.”
Op stap
“We waarderen kleinere dingen meer, zoals wanneer de zon schijnt en we lekker naar buiten kunnen met de hond,” deelt Yulia. “In Portugal is het altijd lekker weer, dus mensen zijn vooral buiten. Hier in Nederland zien we dat mensen meer aandacht steken in hun huizen en tuinen omdat ze veel tijd thuis doorbrengen. De grote ramen zijn voor ons ook nieuw. We hebben nog nooit zulke grote ramen in huizen gezien met zoveel licht.”
“Daarnaast hebben we naar schatting wel 40 musea bezocht hier in Nederland,” voegt Andre toe. “We zijn naar zowel grote steden als kleine steden geweest en hebben genoten van de diversiteit aan cultuur en kunst. Het is ook super leuk om een bootje te huren in plaatsen als Giethoorn of Zwolle, iets wat je in Portugal niet snel zult tegenkomen.”
“We zouden graag hier blijven,” zegt Andre met een glimlach. “Voor mij in de kunstenaarswereld is dit een goede plek.” “Wie weet willen we ooit kinderen,” voegt Yulia toe terwijl ze naar de toekomst kijkt. “Zo ja, dan is dit een geweldige plek om ze op te laten groeien.”
Meer weten over de pastel club van Andre? Neem dan een kijkje op de website.
Wil je jouw verhaal delen?
Wil je ook jouw verhaal delen over jouw ervaringen in Apeldoorn? Of ken je iemand die hier naartoe is verhuisd? Mail ons dan op: jasmijn@apeldoorndirect.