Hoe stap ik uit een knipperlichtrelatie?

Patrick (42)*, alleenwonend

Al zes jaar zit ik in een knipperlichtrelatie. Het is nu weer eens uit, maar als we elkaar volgende week tegenkomen, dan weet ik zeker dat we weer voor de bijl gaan. De aantrekkingskracht is te groot. We kunnen het echt heel fijn hebben samen, maar het eindigt altijd met gedoe. Dan vind ik dat hij te veel op mijn nek zit en hij beschuldigt mij dat ik geen commitment aanga. Kortom, we kunnen niet met maar we kunnen ook niet zonder elkaar. Hoe kan ik hier uitstappen?

 In een knipperlichtrelatie speelt vaak bindings- en verlatingsangst een rol. In haar boek ‘Liefdesbang’ beschrijft Hannah Cuppen deze dynamiek als een dans die bestaat uit vijf passen. Ik zal beknopt de vijf passen beschrijven en kijk eens of jij jezelf en je (ex) partner hierin herkent.

1. De opening

Degene met bindingsangst opent de dans met achtervolgen en verleiden. Hij verkeert helemaal in extase en heeft maar een doel: de ander veroveren. Zijn angst lijkt naar de achtergrond geschoven. De verlatingsangstige geeft zich helemaal over en geniet van de intense intimiteit. Dit is waar hij zo naar verlangt. Alle signalen of de ander bereikbaar blijft, worden genegeerd. Gegrepen door passie zien ze beiden vooral het perfecte plaatje.

2. Dansen met tegenstrijdige passen

Nu het doel van de bindingsangstige bereikt is, de ander veroveren, maakt de fantasie plaats voor de realiteit. De ander begint verwachtingen te koesteren over een relatie en de bindingsangstige neemt afstand. De verlatingsangstige heeft dit onmiddellijk in de gaten en probeert het contact aan te trekken en hechter te maken.

3. Bijna uitgedanst

Als reactie daarop wordt bij de bindingsangstige de paniek groter. De angst om zijn vrijheid en ruimte te verliezen maakt dat hij zich afstandelijk en soms zelfs vijandelijk gaat gedragen. De verlatingsangstige reageert door de ander steeds sterker te claimen. Het vastklampen voelt als een soort verslaving. Alles beter dan een definitieve breuk.

4. Het onvermijdelijke einde

De bindingsangstige neemt steeds meer afstand. Hij reageert niet meer op appjes, komt niet opdagen of stort zich in een andere liefde. De verlatingsangstige doet nog een paar laatste verwoede pogingen maar als ook die stranden, blijft hij verbijsterd achter en trekt zich terug.

5. Na de laatste passen

Na de breuk voelt de bindingsangstige zich bevrijd. De angst verdwijnt naar de achtergrond waardoor er weer ruimte ontstaat voor de liefde. Als de partners elkaar weer tegenkomen en de verlatingsangstige eerst nog terughoudend reageert, wakkert dit de achtervolging aan. Dus zet de bindingsangstige de verleiding weer in waarop de verlatingsangstige weer hoop koestert en zo begint de dans opnieuw.

Als dit herkenbaar voor je is, blijft nog steeds de vraag: hoe stap ik hieruit?

Weglopen of blijven voelen?

Herken je jezelf in het bindingsangstige patroon, stel jezelf dan de vraag: loop ik weg of blijf ik? Blijf ik stil staan om te voelen wat mijn angst triggert? Misschien heb je ruimte nodig om dat te onderzoeken. Laat dat dan weten aan je partner. Ik word geraakt in iets, ik wil dat uitzoeken én ik kom bij je terug om dat te delen.

Vastklampen of loslaten?

Herken je jezelf in het verlatingsangstige patroon stel jezelf dan de vraag: klamp ik mij vast of heb ik de moed om los te laten? Om stil te staan bij die gevoelens van verlatenheid? Waar herinneren ze mij aan? Wat vertellen ze mij?

Uit de knipperlichtrelatie stappen betekent dus stilstaan. Verbinden aan je pijn, verbinden aan jezelf. Mocht je van daaruit alsnog weer samenkomen, dan is de kans groter dat het lichtje aan blijft.