In beeld: Elisa Dalhuisen bewaakt de veiligheid in het Boschbad

Elisa Dalhuisen is een lifeguard met ambities. Ze houdt van actie en het kan haar niet druk genoeg zijn in het Boschbad. Het Boschbad is het grootste openluchtzwembad van Nederland en daar gebeurt nogal eens wat. Elisa is trots op haar werk en vertelt hier vol vuur over. We hebben het over haar passie voor veiligheid. En dat ze een herfstige dag als op de dag van het interview, eigenlijk heel saai vindt.

Op een druilerige, bijna herfstdag als vandaag, is er niet veel animo voor het Boschbad. Er zijn wel wat enthousiaste zwemmers en ik heb mijn twee zoons meegenomen die meteen naar het panna-veldje rennen. Want bij het Boschbad kun je veel meer dan zwemmen alleen.

Dennenappels rapen

“Op een dag als vandaag doen we eigenlijk vooral veel klusjes”, zegt Elisa de lifeguard. Ze kijkt er niet zo vrolijk bij, het is duidelijk niet haar favoriete taak. Daarom is zij geen lifeguard geworden. “Er zijn heel weinig klanten omdat het herfstig weer is,” vertelt ze. “Dat is echt jammer. Maar dan maken we de kleedruimtes bijvoorbeeld een keer extra goed schoon. Er is natuurlijk altijd iemand die toezicht houdt, dat moet. Veiligheid is het belangrijkste dat er is. Maar als alle klusjes verder gedaan zijn, is het dennenappels rapen. Het is natuurlijk niet fijn om op dennenappels te liggen met je handdoek als je naar het Boschbad komt.” Maar het is ook niet fijn om als opgeleid lifeguard te worden ingezet als dennenappelraper. Toch? Elisa lacht. “Het hoort erbij”, zegt ze. “En het Boschbad is gewoon altijd open. Ook op een dag als vandaag dat de zon niet schijnt. Weer of geen weer. Er zijn altijd vaste banenzwemmers. We moeten er zijn.” Maar als we het hebben over dennenappels rapen, raken we duidelijk niet de passie van deze Apeldoornse lifeguard. Zij wil in de actiemodus en de veiligheid van haar zwemmers waarborgen. Hoe drukker het is in het Boschbad, des te beter zit Elisa in haar vel.

Hopelijk is het nooit nodig, maar stel dat je een leven kunt redden!

Beveiliger en handhaver

Wie denkt dat elke lifeguard een opleiding Sport en Bewegen heeft, heeft het mis. Elisa heeft in haar leven al heel wat uniformen bij elkaar geleerd. Ze heeft een opleiding handhaving en beveiliging gedaan. En nu staat ze in haar oranje shirt bij het Boschbad.

“Ik ben bij het Boschbad echt gegroeid in het aanspreken van mensen. Als jij nu bijvoorbeeld hier zou gaan roken, zou ik zeggen: ‘Goedemiddag mevrouw, zou u willen gaan roken daar waar het mag?’ Ik ben daar echt in gegroeid.”

Werken bij het Boschbad is best spannend volgens Elisa. “Een paar weken terug was het heel erg druk. Het was warm en er waren veel groepjes. Dan heb je bijvoorbeeld een kind dat valt, vragen over EHBO, pestgedrag tussen kinderen, geruzie tussen volwassenen, groepjes jongeren die lopen te rellen en er is wel eens een kind kwijt. Als er dan ook nog wordt gevochten onder volwassenen, heb je het wel druk. Elisa was daar op dat moment flink van onder de indruk. “Veiligheid gaat altijd voorop”, zegt de life-guard standvastig. “Als het druk is, is het echt vaak schakelen. Ik word dan ook best vaak beledigd. Ik krijg verschrikkelijke termen naar mijn hoofd. Maar dat raakt me niet. Ze schelden mijn oranje shirtje uit. Niet mij als Elisa. Ik ben hier echt gegroeid in mijn persoonlijkheid en het durven.”

Toezicht en handhaving

Elisa houdt niet echt per se van zwemmen, zoals zij zelf zegt. Wat zij zo interessant vindt aan werken bij het Boschbad, is dat zij er is voor de veiligheid van mensen. Verder ligt haar passie in handhaving. Daar is ze goed in en ze vindt het leuk. Haar moeder werkt bij Malkander en door haar werd zij geïnspireerd om bij het Boschbad te gaan werken. Ze deed meteen een training Zwemmend Redden voor Zwembaden. Een training die drie keer per jaar herhaald wordt, want veiligheid gaat voor alles. “Ik hoop dat het nooit nodig is, maar stel dat je een leven kunt redden! Dat is toch geweldig? Daar haal ik echt mijn voldoening uit.”

Dat Elisa gewend is alles te zien en overal snel op te reageren, wordt duidelijk als mijn zoons drijfnat voor het raam komen roepen. Ze hebben geen handdoeken bij zich en die haalt Elisa meteen uit de kast met gevonden voorwerpen. “Die wassen we en komen altijd weer goed van pas”. Ze wijst mijn kinderen de weg naar de duikplank waar ze af mogen, terwijl ik me weer richt op het gesprek met deze gepassioneerde lifeguard.

Hier komen zoveel verschillende mensen, in het Boschbad komt alles bij elkaar.

Diversiteit in het Boschbad

“In het Boschbad komt alles bij elkaar”, legt de lifeguard uit. “Hier komen zoveel verschillende mensen. Vakantiegangers, Apeldoorners, Duitse mensen. Het Boschbad is uniek. Soms vergeet ik wel eens dat het Boschbad het grootste openluchtzwembad van Nederland is. Op drukke dagen zijn mijn collega’s en ik trots op elkaar. We hebben het dan toch maar weer mooi geflikt.” De drukke dagen zijn hard werken, ogen voor en achter hebben en nauwelijks tijd nemen om naar de wc te gaan. Maar volgens Elisa zijn dit de dagen die het werk zo leuk maken.

Leuk team zoekt lifeguards

“We hebben het heel gezellig met onze collega’s”, vertelt Elisa. “Er is een hele goede sfeer onderling en zelfs klanten voelen dat en maken daar opmerkingen over. We zijn allemaal een beetje van dezelfde leeftijd en dat scheelt natuurlijk ook. Als ik later leidinggevende word, vind ik het heel belangrijk om dingen samen te doen. Iedereen moet een keer dennenappels rapen. Het hoeft ook niet zo formeel. Ik vind het wel belangrijk dat iedereen de regels goed weet en dat mensen weten wat ze moeten doen. Tijdens vergaderingen gaat het er best zakelijk aan toe, maar op de werkvloer is er veel gezelligheid. Voor volgend jaar zoeken we nog leuke lifeguards. Het is niet alleen leuk natuurlijk, want we willen juist mensen met een goed gevoel voor verantwoordelijkheid. Verder is het belangrijk dat mensen sociaal zijn. Je hebt hier veel met klanten te maken. En eigenlijk hoef je niet eens per se van zwemmen te houden. Als je maar wel weet hoe je iemands leven moet redden.”