Mag dit?

En met mogen wordt niet bedoeld de kleding, dat is een eigen keuze. Maar wat wel bedoeld wordt is om deze foto te publiceren.
Ik fotografeer veel, vaak koppen maar ook opvallende straatbeelden. Bij het nemen van de foto wordt bijna altijd toestemming gevraagd. Iemand in een compromitterende situatie wordt niet“geklikt”, wilsonbekwamen worden ook niet gefotografeerd, tenzij de begeleider toerstemming geeft.
Bij deze foto is geen toestemming gevraagd. Mijn redenering is dat het de openbare weg is en de foto niet wordt geplaatst in een belastende context. Het is een foto waarbij ieder zijn eigen verhaal en emotionele invoeling kan maken.
Het is (simpel weg gesproken) “zoals het is”. Een straatbeeld wat een ieder kan zien. Alleen door mijn handeling is het vastgelegd als statisch moment.
En nu de vraag: “Mag dit openbaar gemaakt worden?” zelfs als de modellen – die zich op de openbare weg bevinden – kenbaar maken dat ze niet op de foto willen?

Geen ‘inspraak zonder uitspraak”, mijn mening:

Juridisch mag het.
Fotografisch is het interessant.
Ethisch mag het omdat aan het juridische criterium wordt voldaan (wel een heel slap argument hoor, doet mij denken aan de uitspraak “je mag alles zeggen, maar je hoeft het niet te zeggen”)

Ontzettend benieuwd naar jullie mening, deze standpunten helpen mij mogelijk in het grensvlak tussen de fotografische waarneming, de ethiek en wat juridisch kan en mogelijk is.