Onderweg

Maandag 23 november 2015

Door Wilco Westrik

Ledenvereniging dementie

Mijn vader is onderweg
Altijd onderweg
Is het niet in zijn eigen denkwereld
dan is het wel met de taxi richting de dagopvang

Mijn vader is onderweg
Steeds verder van zichzelf en als pa van ons vervreemd
minder en anders betrokken op de wereld om hem heen

Mijn vader is onderweg
Te vluchtig zijn vaak zijn gedachten
Zoveel onrust wat hem leid
Tevreden in zijn stoel
met een borrel voor zijn neus
niets meer hoeven en moeten is zijn leus

Mijn vader is onderweg
Om ook zijn thuis te ontlasten
Maar dat is nou juist zo lastig want er moet nog soms zoveel
Casemanager hier, doktersbezoek daar, het is te veel van dat goede
Wie is wie en waar is daar?

Mijn vader is onderweg
Stukje bij beetje raak ik ‘m kwijt
Nu kent hij nog mijn gezicht en stem
Maar zelfs dat ook slijt

Mijn vader is onderweg
zijn ziekte schrijdt meedogenloos voort
Kent geen genade en geen medicijn
Maar hij is er nog
en dat voelt fijn.

Mijn vader is onderweg
daarbij helpen waar je kunt
maar niet alles is te helpen en of te voorkomen
Daarom dan ook dat gevoel van soms machteloos zijn
en moeilijk daarin kunnen berusten maakt je als mens heel klein

Mijn vader is onderweg
gaat dinsdag weer op weg naar wat hij eigenlijk niet wil
om langer thuis te kunnen blijven wonen is dit nodig hoe bitter ook de pil

Onze vader is onderweg
Ieder dag, minuut, ieder uur, het is telkens anders
en dat nu juist merk ik doet ook hem zo zeer

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Elke maandag onze Apeldoornse verhalen in jouw inbox
De beste berichten en verhalen geselecteerd door onze redactie
Meer dan 2.200 Apeldoorners gingen je voor
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Meer lezen over stad

REACTIES

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!