Samen met Frank op een bankje…

Hij was wat later i.v.m. een file, maar even daarna nemen wij samen plaats op een bankje nabij het kanaal aan de waterkant. Ik probeer Frank met enige regelmaat aan te kijken als ik mijn vragen stel, echter zijn blik kan ik door zijn zonnebril helaas niet vangen. Ik vraag Frank of hij bekend is met het fenomeen Kanaalconcerten? “Nee, eigenlijk niet en dit is dus op deze wijze nieuw voor mij”. Morgenavond speelt Ellen ten Damme hier ook samen met de Koninklijke luchtmacht kapel. Had ook jij dit liever niet willen doen?  “Vakvrouw hoor Ellen ten Damme, nee ik speel vanavond lekker met mijn eigen band en het is goed zo. Lekker als voorbereiding op onze tour”. Ik vraag Frank verder wanneer hij de studio in zal gaan. Dat gaat a.s. zondag al gebeuren, zo antwoordt hij. “We gaan dit in België in de ICP studio’s in Brussel doen”. Heb je eigenlijk al een passende naam voor dit album in gedachten? “Nou, om eerlijk te zijn zaten wij op weg hiernaar toe hierover van gedachten te wisselen, maar zijn er nog niet over uit “. Frank lacht, iets wat hij vaker doet tijdens ons interview. Hij oogt ontspannen.  Wat is nu eigenlijk de inspiratiebron geweest voor dit nieuwe album, vraag ik hem. “ Tsja…waaruit bestaat het leven geeft Frank aan mij terug”. “ Leven, de dood, de liefde, vriendschap “. “We leven, zo zie je maar weer, in roerige tijden”. Je doelt hiermee op de vluchtelingen en hetgeen zij meemaken? “Jazeker!”

Je openingsnummer van vanavond gaat worden: “Waarschijnlijk De Storm, maar we gaan het nog even doorspreken allemaal”. Als ik jouw nummers beluister dan lijkt het of ik door vele liedjes heen een soort van basishouding, behoefte om het te hebben over gerechtigheid, saamhorigheid, gemeenschappelijk maar ook over waar jij je zorgen om maakt. Kun je aangeven waar deze houding uit ontstaan is? Je bent de jongste van 10 kinderen uit een gezin… Al op zeer vroege leeftijd kwam ik in aanraking met de muziek in de begin jaren 60. Bob Dylan en Harry Belafonte, The Stones enz. Wij zongen vroeger vaak thuis met ons allen, altijd leuk en gezellig. Daar komt eigenlijk de basis vandaan en dat is erg fijn om te hebben meegekregen. Nog steeds als wij samen zijn met broers en zussen, dan zingen we.”

Je wordt 58 jaar dit jaar, kun je aangeven wat op muzikaal gebied nog jouw wensen zijn? “Ik ben blij dat ik genoeg liedjes heb om een nieuw album te kunnen maken, om samen met de band weer op tour te mogen en verder kijk ik eigenlijk nu nog niet. Daarnaast ben ik nog erg blij dat er  mensen komen naar mijn concerten”. Apeldoorn staat niet in je tourdata dit jaar, de mensen moeten dus vanavond gaan komen om nog van je te kunnen genieten. “Ja, dat klopt, soms moet je e.e.a gewoon goed afwisselen en anders krijg je steeds hetzelfde programma, dus sla je soms een jaartje over totdat er een nieuwe tour volgt”.  Een kleine 12 minuten vliegen voorbij, ik vind dat mijn tijd erop zit en we schudden elkaars hand, bedanken elkaar voor de genomen tijd en moeite.