Verhalen achter minibiebjes: Anita Wardenburg

Er zijn veel redenen om gebruik te maken van een minibiebje. Je hoeft bijvoorbeeld geen geld uit te geven aan nieuwe boeken en als het om ruimte gaat kun je het boek nadat je het gelezen hebt weer terug in het minibiebje zetten. Maar die minibiebjes staan er niet ineens. Iemand heeft erover nagedacht en vervolgens iets gedaan met dat idee. Waarom begint iemand een minibiebje en hoe is het om een minibiebje te hebben? In een interview vertelt Anita Wardenburg leuke anekdotes over en ervaringen met haar minibiebje.

Hoe is het idee ontstaan?

“Ik had zelf de boekenkast vol en ik wilde van mijn boeken af. Dat vind ik alleen echt lastig. Ik hecht mij echt aan mijn boeken. De kringloop staat echt al vol met boeken. Die komen er ook niet vanaf. Ik ben zelf ook meer van het weggeven dan verkopen. Zo kwam ik op het idee om een eigen minibieb te maken.”

Hoe ben je aan het kastje gekomen?

“We hebben de boekenkast gemaakt van gerecycled materiaal. De poten zijn van een oud kastje van mijn dochter Stance en de rest is van pallethout. Mijn man heeft de kast in elkaar gezet en Stance en ik hebben het vervolgens geverfd met verf die we nog over hadden.”

Wat vind je terug in de minibieb?

“Het is niet alleen een minibieb voor boeken. Ik doe er zelf ook wel eens andere spullen in zoals naaispullen. Ik koop mijn lapjes, garen en noem maar op altijd in kringloopwinkels. Wat ik daarvan niet gebruik leg ik in het kastje. Kinderen willen ook wel eens wat kwijt. Zo stond er laatste een bakje stuiterballen in waarvan ik dacht dat niemand dat zou meenemen. Maar dat is dan toch weer weg. Dat vind ik heel leuk. Het is echt een kastje van en voor de buurt. Je hebt geen idee wie wat erin of uithaalt en dat maakt ook helemaal niet uit.”

Heb je nog verrassende dingen meegemaakt?

“Ik had mijn dochterlief getipt over een boek dat in het kastje stond. Ik zag het staan en wist zeker dat zij dat boek leuk zou vinden. Bleek dat zij het er zelf in had gezet. Wat ik ook grappig vond om te ontdekken is dat er altijd iemand wel te vinden is voor iets. Mijn schoonmoeder had er van die ouderwetse boeken in gezet. Ik dacht dat niemand die ooit zou meenemen. En toch verdwijnen die. Dat komt misschien ook wel omdat er veel ouderen in de buurt wonen. En boeken komen regelmatig terug. Dus mensen lezen het en zetten het daarna weer terug in de kast.”

Ben of ken jij iemand met een leuk verhaal over een minibiebje? Mail ons en wie weet zijn jouw verhalen binnenkort ook te lezen!