Zelfstandig op pad: hoe De Reiskoffer jongeren helpt in het OV

Zelfstandig op pad: hoe De Reiskoffer jongeren helpt in het OV Reizen met het openbaar vervoer kan spannend zijn. Grote stations, vol met gigantische treinen en hordes mensen. Toch is reizen met het OV belangrijk, het maakt je wereld groter. Misschien moet je wel op stage in een andere stad, of word je verliefd op iemand uit een andere stad. De Reiskoffer helpt jongeren op pad! “Wij geloven dat zelfstandigheid je sterker maakt. Je krijgt meer zelfvertrouwen en kunt zelfstandig meedoen aan de maatschappij.”

Benjamin is een van de deelnemers van de Reiskoffer. De goedlachse jongen heeft autisme: “PDD-NOS om precies te zijn,” voegt hij toe. Hierdoor loopt hij tegen verschillende obstakels en uitdagingen aan, waaronder het reizen met het openbaar vervoer. Op een keer toen de vrolijke Apeldoorner naar school moest, reed zijn bus niet. “Toen heb ik mijn moeder gebeld, die zei: ‘bel de Reiskoffer maar’. Via de noodknop in de Reiskoffer-app bel je dan iemand van de Reiskoffer, die stelt me dan gerust en legt uit wat ik kan doen.” Op de fiets is het voor Benjamin te druk in het verkeer. “Als er een weg is afgesloten raak ik in paniek, het wordt heel onrustig in mijn hoofd.”

Handige app

De app van de Reiskoffer loodst Benjamin door de reis heen. “Ik krijg te zien waar ik heen moet lopen of waar ik moet opstappen.” Het is weleens voorgekomen dat het handig was om de app bij de hand te hebben. “De dienstregeling was aangepast, op de bus stond geen nummer. Hierdoor wist ik niet zeker of het de goede bus was, maar de app gaf aan dat mijn bus eraan kwam.”

Deelnemers kunnen zich aanmelden via de site of komen via de gemeente Apeldoorn bij de organisatie terecht, zo vertelt Marleen Dekker, een van de projectcoördinatoren bij de Reiskoffer: “De gemeente die kijkt naar kinderen die in het leerlingenvervoer zitten: welke kinderen kunnen er zelf met het OV reizen? Die melden ze bij ons aan. Ik heb contact met Benjamins moeder gehad en nu zitten we hier.”

Zelfstandig

Zelfstandigheid en zelfvertrouwen zijn cruciaal volgens Marleen, die werkt bij de Reiskoffer. “Zonder de app had een zelfstandige jongen als Benjamin nog steeds in het leerlingenvervoer gezeten. Het brengt kinderen zelfstandigheid en zelfvertrouwen.” Ook Benjamin is positief over de Reiskoffer: “Ik zou de Reiskoffer aan iedereen met dezelfde uitdagingen als ik aanraden. Als ik het even niet weet, pak ik gewoon de app van de Reiskoffer erbij en voordat ik het weet ben ik er.”

Het is een duwtje in de rug voor kinderen om zelfstandig te worden en het helpt ze de rest van hun leven, zo vertelt Marleen: “Het zorgt voor vrijheid van het kind en de ouders. Ze kunnen het vervoer loslaten.” Voorheen was Benjamin afhankelijk van de taxi, nu kan hij met de bus naar huis. Of net zoals andere kinderen even naar het centrum om een broodje te halen. “Of de leraar vragen op tijd te eindigen om de bus te halen,” voegt Benjamin glunderend toe.

Vrijwilligers

De Reiskoffer kan niet bestaan zonder haar vrijwilligers. Het werk van een vrijwilliger is heel divers: “Het hangt af van het kind. Wat heeft hij/zij nodig? Daar pas ik me aan aan.” Monique, een van de vrijwilligers, reist altijd mee: “Als ze een mate van zelfstandigheid willen, neem ik wat afstand. Ik laat ze altijd de leiding hebben. Als er iets gebeurt onderweg kunnen de deelnemers op mij terugvallen.”

Benjamin en Monique zijn een goede match, zo vertellen ze beiden: “Als ik vraag of ze achterin wil gaan zitten doet ze dat, dan kan ik zelf meer de leiding nemen.” Soms zit Monique op het station wanneer deelnemers moeten overstappen: “Alleen om het gevoel te geven dat ik kan helpen.” Het gevoel voor de deelnemers komt vanuit de persoonlijke situatie van Monique: “Mijn broer was ook afhankelijk. Mede door de Reiskoffer zie ik wat er nu wél mogelijk is, maar ook wat wij vroeger misten. Het is zo mooi dat deze ontwikkelingen er zijn, ik heb zelf gevoeld hoe schrijnend het kan zijn voor mensen in ontwikkeling.”

Het aantal ritjes per week is wisselend: “Dat is afhankelijk van het aantal aanmeldingen. Ook met de jongeren zelf, ze moeten wel gemotiveerd zijn om mee te doen. Het voelt niet stoer om een begeleider mee te hebben en dat begrijp ik ook wel.”

Ook Monique geeft een voorbeeld van een nare situatie in het openbaar vervoer: “Benjamin liet vol enthousiasme de app zien aan twee jongens, die daarop opstonden en wegliepen. Zo van: hier wil ik niets mee te maken hebben. Dat vond ik pijnlijk om te zien.” Gelukkig zijn niet alle reacties negatief: “We hebben ook weleens hele mooie en begripvolle gesprekken over de Reiskoffer gehad met jongeren in het OV. Dat zijn fijne dingen.”