Zijn onze parkeergarages (sociaal) veilig?

Nee, ik zou als kwetsbare vrouw niet in de stille uurtjes mijn auto uit de parkeergarage halen. Er zijn plekken die je soms moet mijden.

Uit vragen van Gemeente Belangen en de daaropvolgende antwoorden blijkt dat er één controlepost is in de parkeergarage (Marktplein). Vanuit deze solitaire controlepost wordt met camera’s zowel de eigen garage als de honderden meters verder gelegen parkeergarage Koningshaven en Brinkpark gecontroleerd. En die controle stelt weinig voor. Alleen in en uitgaand verkeer en de trapportalen worden bekeken. Dus geen zicht in de parkeerruimtes zelf. Ook de bemensing van de controlepost is minimaal.
Volgens het College van B&W zijn de camera’s bedoeld om – als er schade wordt toegebracht aan de slagbomen – de dader te achterhalen. Blijkbaar heeft materiële schade aan het gemeentelijke object prioriteit boven de (mogelijk) fysieke en emotionele schade aan personen.

Ronduit absurd is de wedervraag van de verantwoordelijk wethouder: “Hebben er zich situaties voorgedaan waarvan de wij de inhoud niet kennen maar die wel relevant zijn voor de gestelde vragen?” Een vreemde vraag. Als burger verwacht ik dat verantwoordelijken inclusief denken. Niet alles kan beveiligd worden, maar daar waar het de eigen verantwoordelijkheid overstijgt, heeft de overheid een taak. Deze casus is een typisch staaltje van “Verweesde verantwoordelijkheid”.
Over verweesde verantwoordelijkheid een citaat van een ander: “Er is ook nog zoiets als morele verantwoordelijkheid. Ook al wist je nergens vanaf, ook al ben je niet geïnformeerd, dan nog zit je fout. Omdat je het niet wist, of omdat je het niet wilde weten”.

Soms begrijp ik de wereld niet. De fietstunnel onder het station is voorzien van een “gil detectie”. Maar griezelige ruimten onder de grond worden niet in de gaten gehouden.