In Beeld: Carla Maessen, sportieve bourgondiër met een groot hart voor Apeldoorn

Mensen verbinden, bewegen en ontmoetingen organiseren. Ga daar maar aan staan in tijden van een pandemie. Gelukkig staat Carla stevig in haar (sport)schoenen én in haar pumps. Haar motto: ‘Laat je niet frustreren door zaken die je niet beïnvloeden kunt’ komt griezelig goed van pas wanneer zij haar eerste 100 dagen aftelt als nieuwe directeur van Accres. Hoe heeft zij haar laatste periode in de hotellerie ervaren ten tijden van de lockdown? En op welke manier kijkt zij terug op de afgelopen 100 dagen bij haar nieuwe werkgever Accres?

100 dagen onderweg als directeur van Accres, hoe voelt dat?

“Alsof het er al meer zijn! En dat bedoel ik positief. Ik ben aan boord ben gekomen in een pittige periode. Een periode waarin elkaar treffen en bijkletsen bij de koffieautomaat niet meer de orde van de dag is. Veel mensen uit onze organisatie zitten of werken thuis. Gelukkig zijn er op enkele locaties nog wel mensen, dat is fijn! Elkaar ontmoeten is zo waardevol, zeker in zo’n eerste periode. Dat maakt het pittig. Tegelijkertijd speelt er zo onwijs veel binnen Accres en ligt er zoveel moois om op te pakken, dat ik er in volle vaart ingedoken ben. Daarom voelt het voor mij langer aan dan die 100 dagen.”

Hoe ben je eigenlijk bij Accres terecht gekomen?

“Ik vind Apeldoorn oprecht de leukste stad van alle steden waar ik gewerkt heb tijdens mijn carrière. Na 1,5 jaar buiten Apeldoorn te hebben gewerkt miste ik onze stad. Daarnaast dacht ik al langere tijd aan werken binnen het maatschappelijke veld. Ik weet nog goed dat ik getipt werd door iemand die mij de vacature doorstuurde. Het eerste dat ik dacht was: “Ja dit is ‘m!”

Kende je Accres al?

“We hebben 3 kinderen in Apeldoorn grootgebracht. De sporthallen, zwembaden en kinderboerderijen kende ik dus op mijn duimpje. Uren en uren hebben we er als bezoeker doorgebracht.”

En? Nog altijd blij met die keuze?

“Ik kan mijn expertise en achtergrond prima gebruiken in mijn nieuwe functie. Bezoekers tevreden de deur uit laten gaan. Eigenlijk niet heel anders dan in een hotel. Mijn wens te werken in het maatschappelijk veld is uitgekomen. Wat mij ook aansprak is de diversiteit in stakeholders. Ik werk met zoveel verschillende mensen en organisaties samen, echt fantastisch.”

Wat maakt Apeldoorn voor jou de leukste stad?

“Doordat Apeldoorn niet te groot en niet te klein is, kun je overal wel een verbinding maken. Je hebt altijd wel ergens iemand in je netwerk waarmee je kan schakelen maar komt ook weer nieuwe mensen tegen. Die combinatie maakt het leuk.”

Welke uitdagingen liggen er op jou te wachten bij Acces?

“Mijn eerste focus ligt op het positief doorkomen van dit jaar. Daarnaast is ons doel te groeien vanuit onze kernwaarden: betrouwbaar, gastvrij, meedenkend, toegankelijk en lokaal betrokken. We willen nog meer halen uit de samenwerking met Apeldoornse bedrijven en aanhaken bij maatschappelijke organisaties.”

Heb je al je nieuwe collega’s al ontmoet?

“Helaas is het me nog niet gelukt om alle 250 collega’s te spreken. Wel heb ik alle locaties van Accres een bezoek gebracht en de collega’s op die locaties mogen ontmoeten.”

Hoe was die laatste periode in het ‘lege’ hotel?

“Na 25 jaar in diverse hoedanigheden gewerkt te hebben voor Bilderberg Hotel de Keizerskroon was de laatste periode heel raar. Een week voorafgaand aan mij afscheidsfeestje hebben we vanwege de coronamaatrdegelen moeten annuleren. Die heb ik dus nog tegoed. Ik werkte er in eerste instantie vanuit mijn eigen training- en coachingsbedrijf en daarna als hotelmanager. Van de ene op de andere dag zijn die mensen ineens niet meer om je heen. Dat is wennen, na 25 jaar bijna dagelijks contact. Ik kreeg bij vertrek de te horen: “Je was een echte Bilderberger”. En: “Jij weg? Jij bent Misses Bilderberg!” Dat voelt voor mij ook zo.”

Waar droomde je van als kleine Carla?

“Als klein meisje schonk ik mijn moeder koffie in. Op mijn tiende hielp ik graag een handje mee in de keuken. Ik hield ervan om mensen te pleasen. Al vroeg wist ik dat ik thuishoorde in de horeca.”

Waar kwam die drive vandaan? Met de welbekende paplepel ingegoten?

“Nou, nee. Mijn vader was een zakenman, mijn moeder ambtenaar. Bij ons thuis gingen de discussies zo, Vader: “Het kan toch niet dat daar geld uitgaat vanuit de overheid.” Mijn moeder, een sociologe, probeerde hem dan uit te leggen hoe belangrijk het is om goed voor mensen te zorgen. Dus die combinatie publiek-privaat, díe heb ik wel van huis uit meegekregen.”

Je geeft aan dat je niet 1 specifiek compliment als het mooiste benoemen wilt, waarom niet?

“De mooiste zakelijke complimenten zijn de complimenten die je helpen te geloven in jezelf. Die vormen je in de loop van je carrière.”

Wat doe je zelf graag op het gebied van sporten, bewegen en recreëren?

“Ik ben er van overtuigd dat er straks weer wat meer lucht in mijn agenda hiervoor komt. Wel zorg ik ervoor dat ik voldoende beweeg. Op dit moment doe ik 2 keer per week om 06.45 uur aan personal training. Dat geeft me energie voor de rest van de dag. Liefst sport ik samen in de buitenlucht. Mountainbiken, racefietsen, bootcampen, skiën, heerlijk die diversiteit. Niet heel fanatiek 1 ding dus. Als ik fiets denk ik: “Ik heb zin om hard te lopen en andersom.”

Dan hebben we het actieve stuk gehad, geniet je ook van theater of eten buitenshuis?

“Uit eten gaan is echt een grote hobby van me, dat mis ik. Alhoewel ik ook erg graag zelf achter het fornuis kruip. Ik ben een groot fan van ‘Yotam Ottolenghi‘ een Israëlische-Britse kok. Zijn recepten zijn behoorlijk complex en er gaat heel wat tijd in zitten. Dat is één van mijn weekendfavorieten. Voor iemand als ik die voor 95% vegetarisch eet zijn zijn groentegerechten de meest waanzinnige die je je maar kunt bedenken.”

Welke raakvlakken zijn er tussen de hotellerie en je nieuwe werkomgeving?

“Het gaat over medewerkers en bezoekers. Dat zijn de 2 knoppen waar je aan kan draaien. Zorgen dat medewerkers in hun kracht zitten en met plezier hun werk doen. En zorgen dat bezoekers tevreden de deur uitgaan. Dat is in een hotel exact hetzelfde. Waar je het in het hotel dagelijks over eten en drinken hebt heb je het hier iedere dag over gezondheid. Maar ook dat vind ik een interessant onderwerp.”

Waar heb jij jezelf ooit op en top gast gevoeld?

“‘De Librije’ is als je het mij vraagt één van de mooiste voorbeelden. Zij weten precies wie ze voor hun neus hebben en zijn voortdurend bezig met de vraag:,Waar heeft de ander behoefte aan?’. Tijdens mijn werk als coach, was ‘De Librije’ klant van mij. Tijdens die periode moest ik eens een afspraak afzeggen omdat mijn man besmet was met de Mexicaanse griep. Twee jaar later gingen mijn man en ik dineren in ‘De Librije’. Thérèse kwam naar ons toe en vroeg mij man: “Ben je weer helemaal hersteld?” Ik was flabbergasted.”

Hoe heeft jouw persoonlijke corona-jaar er uit gezien?

“Begin 2020 nam een Europeaan het coronavirus mee naar Vietnam. Mijn man en ik waren daar net geland voor een rondreis. Langzaam zagen we Vietnam dichtgaan en de sfeer grimmiger worden. Europeanen werden van straat geplukt en gevangen gezet in hotels. Na 5 dagen besloten mijn man en ik een vlucht terug naar huis te boeken. We zaten nog niet in het vliegtuig toen afgekondigd werd dat iedereen in quarantaine moest. Toen we op 15 maart thuis kwamen en ik op de bank zat bij te komen van mijn jetlag ging hier de horeca dicht. Dus hoppa, mantelpakje aan en richting hotel. Toe begon de rollercoaster. Privé hebben we als gezin heerlijk gecocoond tijdens die eerste lockdown. Onze uit huis wonende zoon zwam weer thuis wonen, er waren geen verplichtingen en we aten dagelijks samen.”

Waar kijk jij naar uit als straks de pandemie voorbij is?

“Uit eten, naar de film, naar Orpheus, op vakantie gaan. Ik heb een aardig wensenlijstje. En als ik met de zakelijke bril op kijk dan zie ik zoveel mooie plannen liggen waar ik graag mee aan de slag wil. Plannen om te groeien en de samenwerking met partners in Apeldoorn op te zoeken. Dat gaat simpelweg gemakkelijker wanneer je elkaar weer echt in de ogen kunt kijken.”

Stel je moet iemand in 1 dag jouw Apeldoorn laten zien?

“Uiteraard ontbijten we dan in ‘Bilderberg Hotel De Keizerskroon’. Daar staan onze fietsen klaar vanwaar we fietsen richting ‘Paleis Het Loo’. Het paleis moet je sowieso gezien hebben. Onze volgende stop is ‘De Apenheul’ en we lopen een rondje door ‘Park Berg & Bos’ Ik was daar onlangs op werkbezoek en dacht: Wat is dit eigenlijk gaaf! Als ik ga hardlopen loop ik er weleens doorheen. Maar als je eens rustig de tijd neemt om het echt in je op te nemen denk je: Wat een onbekend pareltje is dit eigenlijk. Ook moeten we even sfeerproeven in de binnenstad en strijken vervolgens neer bij ‘Martins’ of ‘Rembrandt’ om de dag af te sluiten.”

Wil je zelf nog iets kwijt aan de lezers van Apeldoorn Direct?

“Uit zakelijk oogpunt zou ik graag een oproep doen. Zelf en vanuit mijn rol als toezichthouder bij ‘Park Spelderholt’ vind ik het belangrijk dat iedereen moet kunnen werken ín de organisatie en niet in een aparte organisatie. Binnen Accres werken wij met een keurmerk voor sociaal ondernemen, ‘de PSO ladder’ (Prestatieladder Socialer Ondernemen). Vanuit onze maatschappelijke rol zouden we graag meer willen samenwerken met Apeldoornse bedrijven om te kijken hoe je waarde kunt toevoegen aan bedrijven. Hoe kunnen we vanuit een inclusieve samenleving meer verbindingen leggen en samenwerken binnen Apeldoorn. Binnen al onze disciplines zijn we opzoek naar deze samenwerkingen. Door onze krachten te bundelen kunnen we zoveel meer bereiken.”