Blikvanger (3)

We gingen scheiden, zei Vrouwlief in de vorige aflevering. Ik dacht toen dat het om ons slechte huwelijk ging, maar zij had het erover dat plastiek in een plastiekcontainer moest en blik naar de blikbak op de hoek. Die verwarring leverde een spannende tijd op in huize bazbo. Gelukkig kwam alles nog goed. Nog altijd had ik geen eigen glasbak voor de deur. De aanvraag loopt wat vertraging op. Iedere keer als ik hem wil indienen, zie ik zó dubbel van de drank dat ik niet weet waar ik iets moet schrijven of typen. Zo maak ik deze blogjes trouwens ook. Maar daar heeft u geen zaken mede.

Ik was de koude weer eens aan het trotseren. Jazeker, je moet er wat voor over hebben als je wilt toegeven aan je heimelijke genoegen (wildkakken). Terwijl ik mijn broek dichtknoopte en de bosjes uitliep, stuitte ik op de blikvanger. Leuk woord. Ik zou het verzonnen moeten hebben. Dat heb ik niet. Soms twijfel ik zo aan mijn capaciteiten en talenten.

Maar wat was dat nou in de blikvanger? Wat had iemand er nú weer ingegooid? Ik wierp een blik in de blikvanger (waar haal ik ze toch vandaan, mensen?) en zag … een portemonnee!
Wat bezielde de eigenaar? Of zou het een mooie eigenaresse zijn geweest? Ik liet mijn fantasie eens de vrije loop. Maar ja, als je veel gezopen hebt, werkt de fantasie niet zo.

Ik keek nog eens naar de portemonnee in de blikvanger. Zonde. Weggegooid geld.

Apeldoorn, november 2010