1-2tje: vechten tegen de ziekte… en de pondjes

Ha Peter! Ik zit weer bijna in mijn gewone ritme hoor.  Alweer de tweede week aan het werk, deze week weer redactieoverleg, alles is bijna weer normaal. Dat puberdochter gezellig thuis is als ik uit mijn werk kom, is een leuke bijkomstigheid. Je merkt het ook aan van alles dat de vakanties er zo’n beetje weer op zitten. Vooral aan het grote aantal caravans dat langs wegen en woonwijken geparkeerd staat. Irritant hoor, maar ook dat zal zich binnenkort wel weer oplossen.

Ik kan je irritatie over twitter en het melden van opdrachten die mensen hebben binnengehaald etc., delen. Sowieso dat enorme zichzelf-verheerlijken van sommigen, het staat me tegen. Ik heb me deze week vaker afgevraagd of alle social media nou wel zo’n voordeel zijn. Het is natuurlijk hartstikke leuk om te weten waar je vrienden in de vakantie uithangen, en de bijbehorende foto’s te kunnen bekijken. Ook andere bekenden in exotische oorden bekijken blijft leuk, op vakantie het nieuws en het vaak humoristische commentaar er op blijven volgen, ik vind het prettig. Maar toch, er schuilt een gevaar in het gebruik van social media. Zo is de mobiel van mijn dochter al eens door haar klasgenoten gebruikt om allerlei ranzigs op twitter te plaatsen. Not amused was ik op z’n zachtst gezegd. En als je dan kijkt hoe Mart Smeets de afgelopen Olympische Spelen door alle social media verguisd is, denk ik soms dat het te ver gaat. Ik ben ook geen fan van #deSmeets, moet ik eerlijk toegeven. Maar ik vraag me toch af of alles niet een beetje uit de kladden is gelopen, of diverse sporters zonder alle  vooroordelen in de social media ook geweigerd hadden om bij hem aan tafel te schuiven.

En ja, commotie op Apeldoorn Direct vorige week, over een artikel. Commotie mag, stof op doen waaien ook. Wakker schudden is soms goed en dat kan op vele manieren. En soms is het inderdaad handiger dat de redactie ingrijpt, dat heeft alles te maken met respect. Kritisch mag, is nodig zelfs, maar respect voor elkaar moeten we blijven houden. Wij hebben het daar binnenkort over.

Peet, je had het erover dat het janken je makkelijk afgaat na je kanker. Ik kan me dat voorstellen, ik weet ook hoe je in elkaar steekt. Kanker blijft zo iets afschuwelijks. En er worden nog steeds zoveel mensen door getroffen, recent ook weer een mooi mens uit mijn kennissenkring. Dat maakt je ook verdrietig, emotioneel. Het gevecht tegen deze ziekte blijft door gaan.

Op allerlei manieren wordt geld in gezameld om onderzoek te doen, om vorderingen te maken in deze strijd. Op 9 september vindt de jaarlijkse, gesponsorde, Ride for the Roses plaats. Daarvoor wil ik op deze plaats vast aandacht vragen. Teams fietsen 100 kilometer, laten zich sponsoren en proberen op die manier geld in te zamelen voor het KWF. Twee Apeldoorners hebben ook een team opgericht: team Infortraining/Bandplanner, door Maarten Klos en Martin de Bes. Ook zij kunnen nog donateurs gebruiken. Kijk onder deze link  hoe dat kan.

Hierbij is het leuk om te vermelden dat teamgenoot Rai Ekkelenkamp momenteel degene is in de volledige Ride for the Roses, die het hoogste bedrag binnen heeft gehaald.  Beste lezers, geef!!! Doneer, het team spant zich in, de training is al maanden aan de gang. En het is voor zo’n ontzettend goed doel!!

Zoals ik al zei Peet, het gewone ritme is er weer bijna. Ik schaar me in De Maten onder de joggers, runners, renners en wandelaars die bezit hebben genomen van het fietspad van de ring in de Maten. Blijkbaar moet iedereen zijn of haar vakantiepondjes er weer aftrainen. Ik doe ook maar weer eens een poging. Zei ik dat hardop? Geloof het wel…

–

Het 1-2tje is een rubriek waarin Apeldoorn Direct-fotografen Peter Vroon en Joke de Wolde met elkaar in gesprek gaan en zich hardop van alles afvragen over wat er in hun ogen nu werkelijk speelt in Apeldoorn. Wees zo vrij en praat hieronder gerust, doch op respectvolle toon mee met Peter en Joke.

Lees ook de vorige 1-2tjes:

• Deel 17: – Peter Vroon: kleine zaken en andere levensgeneuzel
• Deel 16: – Joke de Wolde: toeristje koesteren
• Deel 15: – Peter Vroon: zomer in apeldoorn
• Deel 14: – Joke de Wolde: ff niks
• Deel 13: – Peter Vroon medezeggenschap en kringloop
• Deel 12: – Joke de Wolde ik ben pissig
• Deel 11: – Peter Vroon: de strijd van mijn helden
• Deel 10: – Joke de Wolde: respectloos modder gooien
• Deel 9: – Peter Vroon: integratie
• Deel 8: – Joke de Wolde: helden die strijden
• Deel 7: – Peter Vroon: trots op Apeldoorn!
• Deel 6: – Joke de Wolde: niet zeiken, genieten!
• Deel 5: – Peter Vroon: groene stad, festival en Foto Biënnale
• Deel 4: – Joke de Wolde: benauwende vrijheid!
• Deel 3: – Peter Vroon: moeten ouders prioriteiten stellen?
• Deel 2: – Joke de Wolde: haantjesgedrag of aanstelleritus?
• Deel 1: – Peter Vroon om je dood te ergeren!