Vraag ik teveel?

Van Kinsbergen is failliet. Goh…wie zag dat nu niet aankomen? Niet dat ik nu paranormaal ben, maar jaren geleden ben ik er voor het laatst geweest en met mij, vele anderen. Al meer dan drie jaar geleden heb ik er een blog over geschreven.

Het eten was daar zó slecht en de bediening zó niet goed, dat ik me verbaasde dat het nog bestond.
Nu is het dan failliet. Balen voor het personeel, dat wel. Maar voor Apeldoorn niet, denk ik maar zo. Ik wil ook wel weer eens op dat heerlijke terras zitten en het gevoel hebben dat ik word ‘gezien’, dat ik niet lang hoef te wachten, dat ik niet ontevreden ben over het eten, dat ik niet naar huis ga met een lege portemonnee én lege maag.

Nu is de roddel dat Alger van Veldhuizen van het Nieuws van Apeldoorn ‘iets’ met van Kinsbergen wil gaan doen. ‘Ze zijn aan het praten’, zoals dat heet. Oeps, dacht ik gelijk, als dat maar goed komt. Begrijp me niet verkeerd, ik kom graag bij het Nieuws voor een biertje, daghap of saté. Maar ja, ik zit niet op weer zoiets te wachten. En ik hoop de rest van Apeldoorn ook niet.

Nu maar hopen dat er eens écht iets gaafs in komt. Met échte lekkere wijnen, waar je lekker kan loungen, wat nieuw en hip is, waar je versteld staat, waar je geweest moet zijn, waar je graag op de vrijdagmiddag heen gaat voor een vrijmibo, waar fijne bediening rondloopt, waar je gezien wordt.

Maar misschien vraag ik teveel?