Licht op herinnering

Gisteravond samen met mijn dochter Britt op pad naar de bijeenkomst “ Licht op Herinnering “ http://www.lichtopherinnering.nl/index.php geweest.

Deze vond plaats op de begraafplaats cq Rijksmonument aan de Badhuisweg in Apeldoorn. Ik was bij deze jaarlijkse bijeenkomst sedert 2010 hier echter nog nooit eerder geweest. Het was er druk bij aankomst. Auto’s stonden in de diverse zijstraten in dikke rijen geparkeerd om aanwezig te zijn. Doel van de bijeenkomst: het stil staan en op geheel eigen wijze herdenken van mensen die je na staan en die inmiddels zijn overleden. Zelf kende ik niemand die op deze begraafplaats begraven lag maar ik bemerkte dat dit bij aankomst snel van ondergeschikt belang was. Immers herinneren en herinneringen opdoen aan hen die je dierbaar zijn kun je immers overal.

Het monumentale pand aan de voorkant was prachtig paars uitgelicht. Uit een witte aangrenzende tent klonk zachte, ritmische en elkaar aanvullende en bovenal serene muziek ons tegemoet. Drie in wit geklede muzikanten die zodanig op elkaar waren gericht, aanvoelden en in evenwicht hielden. Even stilstaan dus en luisteren. Stilstaan dat is nu juist wat velen van de aanwezigen dan ook deden. Ik zag ouders met kinderen met lampions voorbij komen, ik hoorde mensen huilen, elkaar troosten en vasthouden en omhelzen. De vorm waarbinnen dit alles gebeurde kende diverse rituelen en vormen. Zo kon men een hartenkreet uitschrijven op papier en deze vervolgens op hangen in een speciaal daarvoor bestemd handgemaakt kleed. Dat is toch net even iets anders dan dat je verteld dat je verdrietig bent kan ik mij zo voorstellen. Er werd verder aan bezoekers de mogelijkheid geboden om een gedicht en of vers uit te zoeken welke vervolgens door iemand werd voorgedragen. Dat is toch ook net weer iets anders dan een kaarsje aansteken. Echter gebeurde ook dat natuurlijk volop. Daarnaast was er een lange prachtig uitgedost en gedekte tafel waarop naast prachtige bloemstukken ook hand beschreven etensborden werden gedekt. Borden met hierop teksten, wensen en hartenkreten aan hun dierbaren. Ontroerend….

Er hing een prettige en open sfeer waar mensen op hun geheel eigen wijze konden herinneren en mochten rouwen om het verlies van hun dierbaren. Juist diegenen die niet meer onder ons waren werden hierdoor weer levend gemaakt in de verhalen die voorbij kwamen. Ze werden weer beeldend gemaakt doordat gedachten over hen werden uit gewisseld en uitgesproken.

Licht op herinnering was vanavond een plek waar de dood wat mij betreft door deze wijze van herinneren een nog andere betekenis heeft gekregen. Herinneren middels rituelen waarbij het goed was om te zien dat je herinnerd kunt worden op universele, ludieke en passende wijze.

Jong, oud, man of vrouw we krijgen er allemaal mee te maken. De dood, zo kil en hard als deze soms verwacht maar ook zeer onverwacht op ons pad voorbij komt en op al onze emoties een appel doet en hierbij mensen verscheurd van pijn en verdriet, zo warm was het om vanavond de sfeer van samen zijn en te delen te mogen proeven. Een groot compliment dan ook aan diegenen die hiervoor hebben zorg gedragen en dit mogelijk hebben gemaakt. Stilstaan bij hen die ons dierbaar zijn en ons zijn ontvallen. Hoe doet u dit eigenlijk als ik vragen mag?