De Dijk in Gigant: Terug van nooit te zijn weggeweest…

Het was mijn eigen domme schuld, ik had beter moeten weten. Zeker nu ze wel twee jaar geleden voor het laatst hier in Apeldoorn waren geweest. Dus al weken voordien ernaast gegrepen en dat overkomt mij wel eens vaker. Niet voor niets hield ik Twitter al dagen in de gaten evenals Marktplaats. Dit om aanwezig te kunnen zijn bij hen die muziek maken tot een kunst hebben verheven. Zij die “los” gaan en “dansen” maken middels hun muziek waar dit voor bedoeld is.

Gisteravond nog even gebeld of er echt niet 1 of 2 kaarten over waren. Dat bleek niet het geval te zijn. Toch vol goede moed de fiets gepakt tegen de klok van 20.15 uur en richting dorp gefietst met in mijn achterhoofd dat het toch wel op niets zou gaan uitlopen. Aangekomen kwam ik oog en oog te staan met een eveneens mannelijk persoon van een “zekere” leeftijd. Evenals mij schatte ik hem ook zo rond de 50 jaar. Hij kwam samen met zijn dochter en vrouw / vriendin binnenlopen en benoemde bij de deur dat zijn andere dochter ziek was geworden en dus helaas niet bij het optreden aanwezig kon zijn. In mijn rechteroor hoorde en herkende ik de inmiddels bekende klanken van de heren van De Dijk.

Ik kon het kaartje overkopen tegen kostprijs van € 27.50. Dat liet ik mij geen tweede keer zeggen. Even scannen en ik kon alsnog naar binnen. Was dat even mazzel hebben zeg! Eenmaal binnen kwam mij een uitverkochte zaal tegemoet. Een gemêleerd gezelschap dus waarbij vijftigers ook weer hun kinderen meenamen naar een ouderwets avondje uit met de Dijk.

Een volle bak zoals de heren het zelf ook wel noemden. Volle bak in Apeldoorn en in de Gigant. Huub zei dat het weer goed was om terug te zijn. Die volle bak heb ik de laatste maanden wel eens anders meegemaakt overigens. Jammer om dat te moeten zien en meemaken en vraag mij dan ook af waar ‘m dat in zou zitten. Ik hoor het graag van jullie als lezers!

Ik had de nieuwe cd van de Dijk al even in huis en ik moet zeggen deze deed mij niet stilzitten. Zo ook gisteravond om 20.30 uur. Ik was binnen en zag een kleine vijf minuten later Huub onverwachts naast mij staan met zijn nieuwe cd in zijn hand. De band achter zich latend zag ik hoe hij hun net uitgebrachte CD Allemansplein aan het Gigant publiek aanprees. Wat mij opviel was dat Huub dat die avond wel vaker deed. Iets wat vreemd want zo kende ik de heren niet. Huub vroeg zelfs aan zijn bandlid Nico of hij vanavond niet te commercieel bezig was…ik kon die vraag als publiek instemmend bevestigen.

De gitarist Jan Bart Meijers ( Common Linnets ) speelde vanavond ook nog mee. Zijn rol zal echter worden overgenomen door de zoon van de drummer genaamd Jelle Broek.

Een mix van oude en nieuwe nummers passeerden de revue. Opzwepende, aanstekelijke nummers waar menigeen zeker zijn of haar stem deed gelden. Mijn persoonlijke topper: “mijn van straat. “Geredde roos” werd gelukkig ook niet vergeten. Daarnaast maakte de Dijk ook één van de titelsongs genaamd “ik kan blijven kijken” van de serie Adam E.V.A. die elke zondagavond op tv te bewonderen is. Een flinke toegift tot slot van zeker een half uur en “Allemansplein” werd afgesloten. Tevreden en voldaan keerde ik huiswaarts. Volgend jaar maar enkele maanden voor het optreden van de heren een kaartje kopen en niet uitstellen tot vlak voor het concert. Zoals ik al zei: terug van nooit te zijn weggeweest dus!