Commercialisering vastgoed, doodsteek voor het charitatieve vrijwilligerswerk

Na de zomervakantie wordt tijdens de politieke markt de nota “Versobering Maatschappelijk Vastgoed” besproken. Ogenschijnlijk een hamerstuk met als doel om 7 miljoen euro te bezuinigen en de verhuur van maatschappelijk vastgoed verder te commercialiseren (lees: huren marktconform maken). Vanuit financieel perspectief een aantrekkelijke optie, maar maatschappelijk gezien een verdere erosie van het charitatieve vrijwilligerswerk.

Er zijn vele kleine maatschappelijke activiteiten, denk aan Stichting Derdehands, Mudanthe en de Kledingbank die tegen een aantrekkelijk prijs gebruik maken van (toch) leegstaande gebouwen. Marktconforme huur betalen betekent het einde van deze door vele vrijwilligers gedragen non-profit activiteiten.

Onze gemeente heeft een duidelijk geformaliseerde visie op de samenleving: “De gemeente ondersteunt de burger die zich verantwoordelijk toont naar de eigen omgeving en medemens.” Het voorgestelde  beleid staat mijn inziens haaks op voorgaande politiek breed gedragen doelstelling.

Welke commerciële partij heeft bij deze overvloed aan ander vastgoed belang bij een “oude school” of ander leegstaand gebouw? Redeneer dus andersom: vraag pas bij eventuele verkoop commerciële huren. En laat een – anders wegrottend gebouw – tegen een symbolische vergoeding gebruiken door non-profit organisaties. Als het gemeentebestuur de adviezen van het duurbetaalde advies bureau (200.000 euro?) opvolgt zal over enige jaren als “collateral damage” blijken, dat dit beleid gewerkt heeft als een pesticide, alle kleine – en nuttige – vegetatie is verdwenen.

Stelling: Je kunt geen uitnodigende overheid zijn en tegelijkertijd gaan voor maximaal kostenverhaal.