Een dagje koninklijk Apeldoorn

Soms mis je iets, hoewel redelijk bekend in Apeldoorn wist ik niet van het bestaan van de stichting Koninklijk Apeldoorn. Voor een fotoreportage werd ik uitgenodigd. In de ochtend werd een activiteit georganiseerd voor eenzame ouderen. In de middag een toneelvoorstelling (monoloog) voor belangstellenden. En dit alles in de prachtige en sfeervolle Wilhelminazaal.

De ouderen
Vaak slecht ter been, vervoer was geregeld, een pendelbusje. Een hapje en een drankje en een lezing van de kleindochter van de min (voedster) van (toen) prinses Wilhelmina. Zij vertelde over het leven van haar grootmoeder op het hof. En wat ik zo treffend vond van de koningin: zij bleef contact houden met haar tweede moeder, zij bracht de eerste levensjaren immers met haar door en haar biologische moeder Emma, zal wel weinig tijd hebben gehad. Later toen de voedster niet meer nodig was, werd er goed voor haar gezorgd, een jaarlijkse toelage, een boerderij. Tot aan het begin van de tweede wereldoorlog bleven Wilhelmina en de min contact houden. Na de lezing prachtig muziek van een Moldavische Bajan speler (een soort accordeon).

Stuart
Prinses Stuart was 15 jaar toen ze gedwongen werd tot een huwelijk met de 10 jaar oudere stadhouder Willem 3. Als snel vertrok Willem met een grote vloot naar Engeland om de toenmalige koning van de troon te stoten. Actrice Annemarie de Bruin vertolkte in een prachtige monoloog de verscheidenheid aan emoties van Stuart. Haat richting de papen, angst voorde dood van Willem, kwaad op maîtresses.

Een prachtige en ook leerzame dag dus.