1-2’tje: ‘Als we willen kunnen we dakloosheid uitbannen’

Hoi Bart,

Inderdaad heb je in de buurt waar jij woont van die leuke bankjes staan waar regelmatig dakloze mensen verblijven. Fijn dat jij naar hen omziet. Die empathie is niet vanzelfsprekend. 

Het thema daklozen houdt mij al heel lang bezig. Ja, het was inderdaad goed dat op 10 oktober, de Dag van de daklozen, hier flinke aandacht aan werd gegeven. Ik ben het helemaal met je eens dat de daklozen in de samenleving onze volledige steun verdienen. 

In het verleden heb ik voor de stichting zwerfjongeren foto’s gemaakt tijdens een kerstviering. Ik schrok er van dat aan bankslapers toen al 150 jongeren bij de stichting bekend waren. Ik was me niet bewust van het grote aantal jongeren en vermoedelijk is dit alleen maar vermeerderd in de loop der tijd, hoewel ik stellig hoop dat het aantal gedaald is. 

Buiten de zwerfjongeren zijn er natuurlijk ook andere dak- en thuislozen te vinden die onze hulp en support verdienen.

Ik denk aan het goede werk dat stichting Dakloos Apeldoorn doet en er dagelijks is voor de zwervende Apeldoorners. Ook denk ik aan het werk dat de kapsalon van dezelfde stichting iedere eerste woensdag van de maand verzet. De mensen die dit werk met hart en ziel doen verdienen een enorme waardering.

Zo zijn er veel meer initiatieven om onze medemensen zonder dak boven hun hoofd  te helpen. Fijn dat we niet allemaal verharden van elkaar, maar naar hen blijven omzien. Ook goed om te kunnen concluderen dat wij op dat gebied volledig op één lijn zitten. 

Beste Bart, De reden dat het onderwerp daklozen me raakt, is omdat ik zelf een broer had die zijn hele leven heeft gezworven door Europa en waarmee we als directe familie veel problemen hebben ervaren. Hij was een intelligente, schizofrene broer die door veelvuldig LSD gebruik de wereld anders is gaan beleven. Een mengeling van medelijden met mijn broer en me onmachtig voelen hoe hiermee om te gaan, heeft mijn relatie tussen mijn broer en mij langdurig gekleurd, waarbij medelijden, onmacht en boosheid samen kwamen. 

Beste Bart, de jou ook bekende en gewaardeerde straatfotograaf Roelof Rump heeft mij een andere kijk gegeven op de dakloze medemens. Ik heb wel eens tegen Roelof gezegd dat hij verder is gegaan waar ik ben gestopt om zwervenden te begrijpen, mede ingegeven door het handelen van mijn broer. Door Roelofs onbevangenheid naar de medemens heb ik van hem geleerd om te accepteren en te leren begrijpen dat, zoals Roelof wel eens zei, je maar een paar verkeerde afslagen nodig hebt om een zwervend bestaan te leiden.

Nog steeds ben ik Roelof dankbaar dat hij me heeft leren omdenken en mij heeft laten zien dat, als je dakloos bent, je net zo als jij en ik “een mooi mens“ kan zijn. 

Met mijn broer heb ik zeker nog een aantal goede jaren gehad om elkaar als broeders te kunnen ontmoeten en onze bloedband te kunnen aantrekken. Inmiddels is zowel mijn broer als Roelof al een aantal jaren overleden, maar ik mis beiden nog steeds enorm.

Bart, dit keer geen schurend 1-2’tje, maar een hartsverhaal als mijn reactie op een thema dat mijn leven mede heeft vorm gegeven. Mooi dat wij, ondanks onze vele verschillen die we scherp en met veel respect voor elkaar kunnen uiten, nu ook een onderwerp hebben gevonden waarin we ook elkáár vinden en het volmondig eens zijn.

Maak er een goede week van en hartelijke groet,

Peter