1’2’tje: ‘Er moet per direct aan de veiligheid van het pand worden gewerkt’

Beste Peter,

Sorry, ik beken, dit 1’2’tje is te laat en dat is helemaal mijn schuld. Vandaag liep ik in Gdańsk, Polen, de hele dag in een concentratiekamp en werd er zo vreselijk door geraakt dat het Apeldoornse leven nu even is verworden tot een volledige ver-van-mijn-bedshow. Alles lijkt nu zó relatief dat er een writersblock tot mij gekomen is. 

Terwijl het maalt in mijn hoofd, over de indrukken van vandaag de dag aan de ene kant en het bedenken van een Apeldoorns onderwerp van enige importantie aan de andere kant, tuur ik voor mij uit en zie ik enkele fantastische Art Nouveau gebouwen staan. Die indrukwekkende architectonische stijl zie je hier vrijwel overal en ik weet van mijn diverse vorige oost-Europa reizen dat Polen hierin geen uitzondering betreft in dit deel van ons continent. Terwijl ik de schoonheid van de gebouwen op mij in laat werken, schrik ik op van mijn telefoon die trilt. Een van mijn dierbare Oekraïense vrienden laat vanuit Apeldoorn weten dat er, tot groot verdriet, bij een nieuwe aanslag in haar thuisland veel schade is ontstaan in de steden Odessa en Mykolajiv. Mijn gedachten dwalen daar naar af en ik realiseer mij dat daar veel prachtige Art Nouveau gebouwen staan die tegenwoordig vaak in ruïnes eindigen. Het haalt mijn writersblock over een Apeldoornse onderwerp niet weg. Verre van zelfs, het  Nederlandse “In de war” en het Engelse “In the war” lijken ineens dezelfde betekenis te hebben. 

En ineens schiet er door mijn hoofd dat Apeldoorn ook enkele bijzondere architectonische gebouwen binnen de gemeentegrenzen heeft staan of had staan. Dat laatste is van toepassing bij het ooit zo karakteristieke CB-gebouw aan de PWA-laan. Architect Herman Hertzberger maakte in 1972 zijn unieke Kubusgebouw, maar dat staat nu al jaren leeg. De bouw en het gebouw liggen nu allebei plat en dat juist nu de gemeente het wil kopen. Wat vindt jij daar eigenlijk van, beste Peter?

Ik passeerde afgelopen donderdag met de trein, op weg naar mijn vakantiebestemming, de restanten van het gebouw en ik schrok van de huidige staat. 

Amice Peter, wat is hierover jouw visie? Hierbij vraag ik je niet wát er met het pand moet gaan gebeuren, want dat hebben we in een ander 1-2’tje reeds besproken en je weet dat ik een groot voorstander ben van in de lucht bouwen op die locatie, maar dat het nu verre van een visitekaartje is voor Apeldoorn moge duidelijk zijn. De passagiers die dagelijks passeren zullen wel hun gedachten hebben en terecht. 

Erger dan de aanblik, beste Peter, vind ik echter de onveiligheid die het met zich meebrengt. Het is een fervente plek van  daklozen en een afwerkplek voor tippelaartjes. Ik heb met hen allen te doen, deze kwetsbaren verdienen een beter lot, maar ook een betere plek dan de gevaarlijke betonnen fundamenten van een ooit zo futuristisch en toonaangevend gebouw.  

Ja, het is een complexe materie en de herontwikkeling van het complex mag dan momenteel muurvast zitten, maar aan de veiligheid kan, nee moet, van de gemeente per direct actie worden verlangd, want het is nu wachten op een ongeluk. 

Waarde Peter, ben je het met mij eens dat het wellicht onwenselijk is dat er daar vaak kwetsbaren vertoeven, maar dat wanneer er nu niet wordt ingegrepen de gevolgen vooral onmenselijk zullen zijn?

Cześć, Bart