Ongemak: Bijna op de motorkap

Ongemak zit ‘m in kleine dingen. Van het allebei dezelfde kant op uitwijken tijdens het passeren van een collega, piepende boxen tijdens een toespraak tot een totaal misplaatste opmerking tijdens een oer-Hollandse ‘kringverjaardag’. In deze column neem ik jullie mee in ongemakkelijke en schurende situaties uit mijn leven. Sorry alvast!

Na het eten wandel ik regelmatig richting de Dekamarkt aan de Havikstraat, een supermarkt bij mij in de buurt en een wandeling van niets. Althans…. De heenweg verloopt vlekkeloos, onbezorgd zetten we koers richting de hopelijk openslaande schuifdeuren. Zelfs dat gaat goed, we zijn binnen. 

Als je de titel gelezen hebt raad je het al: de terugweg gaat niet zonder slag of stoot. Uit een bocht, waar het zicht aan beide kanten wordt weggenomen door een hoge heg, komt een zwarte Volkswagen aangereden alsof hij Lewis Hamilton op Silverstone is. Bijna lag deze alom gerespecteerde redacteur van Apeldoorn Direct op de motorkap te spartelen: een keer wat anders dan een vliegje op je voorruit. 

Nu zie en hoor ik je denken: wat is hier ongemakkelijk aan? Antwoord: het gesprek na dit incident. 

“Gozer, waarom pak je een onoverzichtelijke bocht in een woonwijk met meer dan 50 kilometer per uur?” vroeg ik met een stem die zowel verontwaardigd als bezorgd klonk.

“Ik rijd toch gewoon normaal, doe rustig joh,” antwoordde hij.

Er viel een ongemakkelijke stilte voordat ik weer sprak: “Ik lig bijna op je motorkap, dat is toch niet normaal als hier mensen lopen?”

Hij slikte en haalde diep adem. “Heb ik je geraakt dan?”

“Nee, want ik stopte met lopen. Je moest wel keihard op de rem.”

“Dan moet je daar niet lopen,” vervolgde hij, zijn frustratie duidelijk zichtbaar in zijn ogen. 

Het raampje gaat onder begeleiding van een luide piep omhoog en weg is meneer. Waarom is het zo lastig om gewoon ‘sorry’ te zeggen als je fout zit. Of is het onmogelijk om toe te geven dat je er dit keer naast zit.

Tot een echte confrontatie is het gelukkig nooit gekomen, maar ongemakkelijk blijft het wel.