De Dijk in Orpheus: bijna een 10

In een overvolle, prachtige Willem-Alexander zaal in Orpheus speelt de Dijk het theaterprogramma de Groef. De Groef is vernoemd naar de nieuwste CD. Het woord de Groef verwijst naar een insnijding in de grammofoonplaat. De 36-jarige band keert daarmee terug naar het tijdperk van de langspeelplaat.

Nu alle Poptempels zijn aangedaan, is het tijd voor het theater, is het tijd om aangenaam te zitten en te luisteren. Dat dit een goede zet is, blijkt uit de staande ovatie nà afloop van het concert.
Het begin is denderend, het dwingt tot kijken en luisteren. Vooral de hoofdrolspeler, Huub van der Lubbe, is boeiend om naar karakteristieke dans bewegingen te kijken. Zijn melancholische stem snijdt de ziel.

De liedjes passen bij het theater, luisterrijk, vindingrijk en, soms, ontroerend. De melkboer is zo’n liedje: pakkende tekst en heel mooi gezongen:

‘’Kom even binnen melkman, zo laat ik u niet gaan
die flessen kunnen wachten, wat scheelt er zoal aan?”

Huub vertelt bij dit liedje hoe hij ooit als kleine jongen mee mocht helpen bij de melkboer en daarvoor een dubbeltje kreeg, waar hij zielsgelukkig mee was. Deze gebeurtenis inspireerde hem tot het schrijven van dit liedje. Dit nummer is voor velen herkenbaar, die de jaren zestig en zeventig bewust hebben mee gemaakt. Huub doet een appèl op de fantasie, maar ook op de sweet memories van het publiek, die de melkboer zien sjouwen door de straten. De wereld was nog overzichtelijk, simpel en klein. En wie kent niet het gezegde: ,,Ben jij er één van de melkboer?’’

Een andere song die blijft hangen is ,, Ik heb je in mijn hoofd gehaald”:

“Ik heb je in m’n hoofd gehaald
Waar begon ik aan
Ik heb je in m’n hoofd gehaald
Ik liet je in m’n waan”

Een liedje over de liefde, de emotie die de liefde te weeg brengt, de onrust, het niet meer kunnen slapen en werken: het hoofd is vol en het lichaam vol emoties. Het liedje raakt, brengt een aandachtige, meeslepende emotie met zich mee. Het publiek is geraakt.
De Dijk in het theater, voor heel velen een geslaagd experiment. Toch, voor herhaling vatbaar? Nou, ja…..Huub moet dan geen gedichten van een papiertje voorlezen, meer loskomen van zichzelf, als het ware de planken van de bühne overstijgen. Dan wordt het een 10.

Orpheus, 11 juni 2017, Ineke Muijsert