Kerstpakket geeft Renate klein beetje luxe

Ze heeft alvast een voorproefje genomen uit het kerstpakket dat ze van het Legers des Heils mocht ontvangen. Voor de tweede keer in successie maakt Renate Modderkolk uit Apeldoorn Zuid van deze service gebruik. Als tegenprestatie hielp ze eerder deze week met het inpakken. Als dank voor alles wat ’Het Leger’ voor haar doet.

Renate Modderkolk is autistisch. Een lichte vorm van het Syndroom van Asperger is nog niet zo lang geleden geconstateerd. Aangeboren. Zich laten behandelen wil ze niet. ,,Ik functioneer al 40 jaar naar behoren en daar kan zonder therapie nog wel een jaar of 40 bij.’’

Ze weet als geen ander dat ze het in haar eentje niet redt. Ze krijgt onder meer steun en hulp van het Leger des Heils. Financieel houdt ze het hoofd net boven water. Als ze alle vaste lasten van haar bijstandsuitkering aftrekt ( ze heeft onder meer een kleine schuld) houdt ze wekelijks vijftig euro over om van te leven. Kleren schaft ze zich via de kledingbank aan. Ze heeft in het verleden gewerkt. Schoonmaken en kamers kuisen in een hotel. ,,Maar daar werd de druk mij te zwaar. Vier kamers in een uur. Dat redt vrijwel niemand en ik zeker niet. Ik haak af bij zoveel werkdruk. Maar ik hoop wel weer aan het werk te gaan. ,,Vrijwilligerswerk bijvoorbeeld. Maar geen vijf dagen per week. Een paar dagdelen wel. Komend jaar gaan we daaraan werken.’’

Ze maakt een blijmoedige indruk en telt haar zegeningen. ,,Ik heb een mooi huis en dankzij de professionele begeleiding, Zorg  Thuis, houd ik mijn leven op de rails. Zonder die hulp komt de huishouding niet op gang en gaat het mis met de contacten met de diverse instanties en de post die ik ontvang.’’

Sociaal zegt ze niet al te sterk te zijn. ,,Een op een gaat goed, een op twee al minder en in een groep val ik stil. Inbreken in een gesprek kan ik niet, maar ik kan er wel van genieten. Ik hou van gezelligheid. De mensen die me kennen, mijn familie en een goede vriend – zuiver platonisch hoor – nemen me zoals ik ben. Op Eerste Kerstdag ben ik bij mijn ouders. Op Tweede Kerstdag bij vrienden. Dan zal ik wel weer wat stilvallen ja. Maar ik vind het wel leuk om te gaan.’’

Ze heeft zich verheugd op deze feestdagen. Haar kerstpakket blijft nog even onaangeroerd. Een heel mooi pakket vindt ze zelf. Naast de gewone producten ook een klein beetje luxe. Recepten en ingrediënten als pasta tricolore en erwtenpilav met rozijnen en cashewnoten bijvoorbeeld. Die gaat later wel op.’’

Ze neemt de tijd om te lezen. Margaret Mitchell’s  ’Gejaagd door de Wind’ leest ze in het Duits. Die taal beheerst ze uitstekend vanwege de vakanties in jaar jeugd. Kinderjaren die voor een autistisch meisje moeilijk waren. ,,Ik werd veel gepest, ja.’’

Ze kijkt liever vooruit. Naar wat betere tijden. Ik heb afgeleerd om de dingen negatief te bekijken. Dat kost je veel te veel energie. Ze een paar wensen wens: gezond blijven, gezellig kroelen met haar twee katten en dat alles in haar huisje waar ze acht jaar woont. ,,Het is heel fijn hier. Ik ga hier nooit meer weg. Of het moet tussen zes plankjes zijn.’’