Vrijheid

Nog een aantal dagen en dan barst het grenzeloze en geforceerde feestgedruis weer los. Het moment voor de Koningin en het feest der Bevrijding. Met veel muziek, ik drink altijd Heineken, zonnebrillen, in de pas lopen en gespeelde zorgeloosheid. Massaal op zoek naar dat ene moment van vrolijke vrijheid, het joviale schouderklopje, ‘het ons kent ons sfeertje’ en zelfgemaakte GHB. Vooraf de schuur opruimen en voor weinig geld een tweedehands hebbedingetje scoren om de schuur weer mee te vullen. In vrijheid beleven we deze strak georganiseerde dagen, met een gekocht bewijs van identiteit en een zwaar bevochten plaatsbewijs voor de ‘vrijmarkt’. We weten wel raad met onze vrijheid.

Tussendoor op vier mei een kort moment van bezinning en stil zijn, de dag dat de slachtoffers, de doden worden herdacht. Slechts twee minuten, om acht uur in de avond. Met dit jaar voor het eerst als probeersel, twee minuten alle stoplichten op rood, in supermarkten het licht en de kassa uit, de televisie op zwart en alles wat mobiel en internet is, onbruikbaar. Met een verzoek aan alle inwoners, ‘kom twee minuten op straat en sta stil, mijmer en laat twee minuten oneindig lijken’.

Doe mee en laat zien dat werkelijke begeestering nog bestaat. En nu niet, dat maak ik zelf wel uit!