In Beeld: Haydar Gheirat van het nieuwe restaurant Eros

Herinner je je het verhaal nog van klanten die eten hadden besteld bij restaurant Alexandros, maar die niks geleverd kregen? Het restaurant bleek de coronacrisis niet te hebben overleefd. Kort daarna konden we melden dat er een nieuw restaurant zou komen in het pand aan de Brinklaan 132: restaurant Eros. Haydar Ghairat zwaait inmiddels als eigenaar de scepter samen met zijn kok Stavros en gastheer Khalid.

Hoe ben je in de horeca beland?

„Vroeger toen ik nog in Afghanistan woonde, zat al mijn familie in de horeca. Mijn vader, mijn broers, mijn ooms, eigenlijk al mijn familieleden. We zijn hierheen verhuisd en allemaal een beetje andere kant opgegaan. Eentje is bouwvakker geworden, een ander is een pizzeria begonnen. Ik heb destijds gekozen voor de bouw.” 

Zit je al lang in het vak en wat heb je alzo gedaan?

„Het is altijd mijn droom geweest om een eigen restaurant te hebben. Dit is nu mijn eerste restaurant. Daarvoor heb ik nog bij KFC gewerkt, maar dat is altijd hetzelfde en een beetje saai. Ik heb een hele tijd gewerkt als ijzervlechter voor de betonindustrie in Nieuwkoop. Op jonge leeftijd ben ik al gaan werken, ik was 15 jaar en hield niet echt van school. De praktijk spreekt me meer aan, ik ben een mens van de praktijk. Ook nog een tijdje gewerkt als timmerman, moest ik weer leren, maar ijzervlechten vond ik toch het leukste.”

Hij vervolgt: ,,Ik ben getrouwd met een Nederlandse vrouw en heb twee kinderen. Via mijn schoonmoeder kwam ik in contact met Alexandros uit Apeldoorn.  Ik ben een paar keer bij hem wezen eten en vertelde dat ik een restaurant wilde beginnen. ‘Weet je misschien wat voor me?’ vroeg ik hem. Zo is het begonnen, ik heb het eerst even laten zitten. Een jaartje later ging ik echt op zoek.”

Waar en wanneer heb je je opleiding genoten?

„Ik heb alles in de praktijk geleerd. Gewoon thuis in de keuken heb ik alles van mijn moeder en andere familie geleerd over eten en koken. De hele familie werkte altijd al mee in de restaurants. In 2002 ben ik naar Nederland gekomen. Alles was nieuw en lux, niet te vergelijken met Kabul waar ik vandaan kwam. In 2002 ging het daar heel slecht, nu is dat wel beter. In kom uit een klein dorp in de Kunar, een provincie tegen de grens met China. Iedereen trok naar Kabul want daar kon je wat verdienen. Naar school kon je nauwelijks, ik heb hier alles geleerd. Mijn vader was hier al en heeft voor ons alle papieren geregeld.”  

Jullie komen niet uit Apeldoorn. Hoe ben je hierzo verzeild geraakt?

„Ik had inmiddels genoeg gespaard om mijn droom waar te maken: een eigen restaurant. Mijn schoonmoeder vertelde me dat haar oude vriend Alexandros uit Apeldoorn zijn restaurant wilde verkopen. Hij heeft mij in contact gebracht met de verhuurder van het pand. Voor mij was het op dit moment gunstig om het restaurant over te nemen. Zo is het gegaan.”  

Wat kunnen bezoekers van jullie verwachten?

„We serveren de Griekse keuken, een compacte kaart met goede gerechten. In de toekomst misschien wat Afghaanse invloeden.  We beginnen gaan ook met een ontbijtservice. En willen later bedrijven gaan benaderen om lunches te gaan verzorgen. We staan voor service en willen gastvrijheid uitstralen.”

Hoe was het om in deze coronacrisistijd een nieuwe zaak te beginnen?

„Een officiële en feestelijke opening zit er nu even niet in. We verzorgen nu online afhaal- en bezorgmaaltijden. We mogen per 1 juni open en we kunnen ons zeker houden aan de geldende coronaregels.” 

Met hoeveel mensen ga je het hier doen?

„We starten met z’n drieën. Naast mezelf zijn de kok Stravos met meer dan 40 jaar ervaring en met gastheer Khalid. Afhankelijk van de ontwikkeling kan daar personeel bijkomen.”

Hoe kijkt je naar toekomst?

„De tijd zal het leren. Het is nu nog even afwachten hoe het loopt met de coronacrisis. En verder langzaamaan, stap voor stap uitbreiden.”