In Beeld: Hilda Riesebos kiest ook in 2021 voor fairtrade

Een geannuleerde groepsreis naar Mexico (te weinig belangstelling) deed Hilda Riesebos zo’n 25 jaar geleden uiteindelijk in Nepal belanden. Daar ontdekte de ondernemer uit Apeldoorn het wereldje van wol in het algemeen en vilt in het bijzonder. Het begin van een kennismaking die haar verdere leven zou bepalen. Tot op de dag van vandaag.

In dit nog prille jaar blikt ze even terug op 2020 dat veelbelovend begon. Corona deed veel van haar plannen in de vrieskist belanden, maar nu er vaccins beschikbaar zijn popelt ze om die langzamerhand te ontdooien. Ze heeft haar mouw bij wijze van spreken al opgestroopt om de injectienaald vrij baan te bieden.

Menswaardig bestaan

Maar eerst dienen wij de Britse variant van het Virus te weerstaan. Hilda Riesebos blijft optimistisch.  Zodra ze gevaccineerd en wel een vlucht naar Nepal weet te boeken, kan ze haar leventje waarin ze zich laat leiden door maatschappelijk verantwoord te ondernemen weer oppakken. Ze is gewend om jaarlijks minstens één keer naar het land tussen India en Tibet af te reizen. Daar doet ze zaken met een handvol bedrijfjes waar hooguit 80 tot 100 vrouwen werken. Vrouwen die een menswaardig bestaan kunnen leiden dankzij fairtrade. Maar dan wel zoals dat bedoeld is. ”Daar sta ik helemaal voor in”, zegt ze vol overtuiging.

Kleinschaligheid

Want een zeer nabije kennismaking met het wel en vooral wee in fairtrade-land heeft haar doen besluiten om de in haar ogen moordende concurrentiestrijd tussen grote bedrijven die onder meer wereldwinkels bevoorraden achter zich te laten. Ze wenst er niet al te veel woorden aan te besteden, maar concludeert dat fairtrade en fairplay helaas niet altijd hand in gaan. Was ook zij gaan deelnemen aan dat gevecht, dan had ze haar toenmalige bedrijfje moeten uitbreiden en personeel aannemen. Als zestigplusser had ze daarin weinig trek in. Uiteindelijk koos Hilda bewust voor de kleinschaligheid. Onder de naam MooiVilt bedient ze heden ten dage via haar website onder meer de particuliere markt. Maar ook (wereld)winkels kloppen bij haar aan en sinds kort ook musea.

Met Singer in Laren – een bekende naam in de museumwereld – speelde ze tot de lockdowns in op thema’s. De vilten shawls uit Nepal waren wat kleurstelling betreft afgestemd op de schilderijenexposities in Singer.  Ook de Hermitage in Amsterdam  heeft ze al een keer op maat weten te bedienen. Ze wil dan ook dolgraag die draad in 2021 weer oppakken. Over het afgelopen jaar is ze zeker niet negatief.  ,,Ik wil en mag niet klagen. Maar ik kijk vol spanning uit naar de toekomst.”

Hand op de knip

In Apeldoorn zijn die kansen echter beperkt. CODA heeft zo zijn eigen kanalen en een fysieke winkel is niet meer aan de orde. Ooit was ze gevestigd aan de Hoofdstraat nabij het Caterplein. Kadowinkel Vilt&Wonen werd echter geen doorslaand succes. Aan positieve reacties had Hilda geen gebrek, maar de kijkers waren even talrijk als hun beloftes (“als ik een keer wat nodig heb, kom ik wel.”).  De hand bleef op de bij ondernemers beruchte Apeldoornse knip.  Zoals meer collega’s (winkeliers in olijfolie en azijn, originele geschenken,  Spaanse delicatessen etc.) liep ook Hilda stuk op Apeldoorn.

Toch is er in haar gemeente een winkel met haar exclusieve producten uit Nepal:  wolwinkel de Wildakker (aan het kanaal) in Lieren. Want er is meer dan vilten shawls in Hilda’s handgemaakte assortiment. Van mobiels voor de kinderkamer tot slofjes en van vloer- en wandkleden tot kattenmanden.  Direct aangevoerd door de ateliers waarmee ze vertrouwd is geraakt.  Is ze in Nepal, dan slaapt ze bij de mensen met wie ze zaken doet. Ter plekke staat haar agent Hilda bij.

Ongetwijfeld zal ze zich in de ogen wrijven. Ooit begon haar carrière bij woninginrichting-gigant  Eijkerkamp  waar ze succes had als interieuradviseur en –stylist. Ze volgde er onder meer interne cursussen die haar later te pas zouden komen.  ”Ik had een goeie baan, maar gaandeweg is toch de ondernemer in mij wakker geworden.”

Zichtbaar worden

Ze geniet nog steeds van die stap van grootschaligheid naar die van een bescheiden bedrijfje dat ook nog eens een nichemarkt bedient. Maar waarop zich voor Hilda voldoende mogelijkheden voordoen. ”Ik wil dit komende jaar weer zichtbaar worden voor particulieren”, zegt ze. ”En niet alleen via internet.” Fysiek was ze voor de met corona gepaard gaande beperkingen in het afgelopen jaar aanwezig op een aantal grote beurzen en markten. In hoeverre die dit jaar wel doorgaan moet uiteraard worden afgewacht.

Dat gaat ook op voor verdere samenwerking met musea. Maar nu zich vaccins aandienen en er een begin is gemaakt met mensen in te enten kan het in 2021 alleen maar beter gaan, de nieuwe variant van het Virus ten spijt. ”Er is licht in de tunnel en er is wat mijn bedrijfje betreft ruimte voor groei. Ik wil dan ook zo snel mogelijk naar Nepal. Ik verwacht een energiek jaar en ik popel om weer aan de slag te gaan.”