In Beeld: Stefan Hidma

Stefan heeft sinds januari 2019 zijn eigen massagepraktijk aan huis onder de naam ‘Massage By Stefan’. Zijn credo is: “Massage is de APK voor je lichaam!” Dit doet hij naast zijn reguliere baan als Administrateur bij cliëntondersteuning PLUS uit Epe.

Massage komt in vele varianten. Wat of wie heeft je op het pad van de massage gezet?

“Ik zei al een hele tijd dat ik wat anders wilde doen. Ik wilde iets met het lichaam; ik was intensief bezig met sport en dat soort dingen. Er kwam een open avond bij het Wellnessinstituut voor sport- en wellnessmassage, onderdeel van de Veluwse Bron, en Ralph, mijn partner, zei: ‘Daar ga je naartoe.’  Zo ben ik er eigenlijk in terecht gekomen. Na deze kennismaking wilde ik het zelf in de praktijk gaan doen.”

Hoeveel tijd en ervaring vraagt het om een gekwalificeerd masseur te worden?

“Het was niet makkelijk. Ik ben er een goed jaar mee bezig geweest. Bij het Wellnessinstituut heb ik de opleiding gevolgd. Hier leer je naast de massagegrepen ook anatomie, fysiologie, blessurepreventie en dergelijke. Uiteindelijk heb ik examen gedaan bij het Nederlands Genootschap voor Sportmasseurs, de NGS. Sportmassage is vaak klacht gerelateerd, echt de sporthoek. Ik heb bewust deze richting gekozen, de wellnesskant leek me wat te soft. Er zaten bij de sportmassage extra aspecten wat mij interessant leek. Ik denk zelf niet echt in hokjes ‘sport- of wellnessmassage’, dus voor mij vervaagt de scheidingslijn wel een beetje.

Ik zeg wel eens als je een als je een matras op de grond kan leggen en je kunt aaien, dan kan je jezelf masseur noemen. Het is geen beschermd beroep, maar met de certificering van de NGS, weet je waar je voor staat. Binnen 5 jaar moet je punten verzamelen via bijscholing theorie en praktijkactiviteiten. Zo heb ik onder meer in 2019 mee geholpen met het massageteam van de NGS bij de Nijmeegse Vierdaagse; 4 dagen lang masseren dat was onwijs leerzaam. Mijn eigen praktijk aan huis staat ook geregistreerd bij de NGS.”

Wat was/is de impact van de coronapandemie op je massagepraktijk?

“Het begon net een beetje te lopen en toen kwam de eerste lockdown van 5 weken. Daarna kwam het langzaam weer een beetje op gang, tot in december de volgende lockdown kwam voor 10 weken. In maart mochten we weer open. In tegenstelling tot de kappers waar je gemiddeld zo een keer in de 6 weken naar toegaat, worden wij als masseur niet als noodzakelijk gezien, je maakt pas een afspraak als je klachten hebt, men ziet het toch nog steeds als een luxe in plaats van onderhouden van je lichaam. Het valt hierdoor niet mee om je klanten op reguliere basis in te plannen. Naast de sport komen ze bij mij ook wel voor de ontspanning, even het hoofd leegmaken. Zo ben ik gaandeweg de wellnesskant opgegaan, dat ligt mij blijkbaar toch beter. Klanten geven ook vaak aan dat ik aandacht heb voor ze als persoon en hun klachten en dat geeft een goed gevoel.”

Hoe combineer je dat met je andere baan als administrateur?

“Soms voelt het als een zwaard van Damocles, je wilt energie in je bedrijf stoppen. Er zijn veel masseurs en het kost veel inzet om een plekje te veroveren. Je hebt die baan ernaast wel gewoon nodig. Ik werk 32 uur bij clientondersteuning PLUS en dat kan wel eens wringen. Het masseren kost energie, maar het geeft mij ook weer energie. Het is soms wel even schakelen na een drukke werkdag.”

Je bent sinds januari van dit jaar werkzaam bij clientondersteuning PLUS. Wat is de missie van dit bedrijf en wat is daarin jouw taak?

“Cliëntondersteuning PLUS is onafhankelijk van (zorg) organisaties. De klant staat dus centraal. Ze adviseren niet alleen, Ze denken ook mee over zorg en ondersteuning. In het team hebben ze diverse specialisten op het gebied van ouderenzorg en (complexe) verstandelijke of meervoudig gehandicaptenzorg. Ik werk achter de schermen voor het personeel, doe onder meer de administratie, de salarissen, de ICT en dergelijke. Het is een snel groeiende organisatie waarin ik de spin in het web ben achter de schermen van het bedrijf.”

Wat deed je in de jaren daarvoor?

“Ik werkte hiervoor 11 jaar op de administratie van ’s Heeren Loo, ik heb allerlei plekken in de organisatie gezien. Via mijn MBO opleiding Facilitaire dienstverlening ben ik in de administratie gerold en heb me die materie eigen gemaakt.”

Je hebt ook interesse in de theaterwereld. Wat heb je op dat gebied allemaal gedaan?

“Theater is op de een of andere manier onlosmakelijk aan mij verbonden. Ik ben ooit begonnen bij Theater Merlijn van Aad van der Waal. Dat was leuk en grappig; een klein theater. In die tijd werkte ik in de weekenden in de schoonmaak in het ziekenhuis. Daar heb ik Bako Sorany van Theater Zonder Grens leren kennen. Elke keer als hij mij zag, zei hij: ‘Je moet bij ons komen.’ In die tijd fuseerde Theater Merijn met STA en dat paste niet meer bij mij.

Bako was weer een keer betrokken bij de regie van een groot stuk en zei: ‘Weet je, je komt gewoon een avond kijken bij ons, is het niks dan ga je weer weg, is het wel wat, dan schrijf je een sollicitatiebrief en zien we verder.’ Zo ging dat nog in die tijd. Vanaf dag één heb ik mij op allerhande manieren ingezet voor de groep. Vanuit mijn karakter ben ik snel verveeld en moet snel geprikkeld worden en daar past repeteren niet echt bij. Maar op het toneel staan vond ik ook doodeng. Via kleine rolletjes ben ik uit eindelijk in mijn laatste rol als witte koning in het stuk ‘Een klein schaakstuk’ terecht gekomen. Door wisseling in de repetitieavonden langzaamaan afscheid genomen van Theater Zonder Grens.”

Blijft er met een dubbele baan nog tijd over voor ontspanning en waarin vind jij die?

“Mijn ontspanning vind ik elke maandag in de zanglessen die ik volg bij ex operazangeres Jacqueline Blessing, via via was ik met haar in contact gekomen. Zij doet wonderen. Ik was heel onzeker over mijn stem. Ze zei:’ Jij kan veel meer met je stem dan je denkt. Ik wil met jou aan de slag om je bereik groter en sterker te maken.’ . Musical en opera zingen vind ik echt heel leuk. Heerlijk voor mezelf zingen, je stem trainen en ervan genieten. Mijn zanglerares denkt daar wat anders over. Zij vindt dat ik veel meer met mijn stem moet doen. De ambitie om met zang te gaan optreden is er nu niet, maar zeg nooit, nooit. Het blijft kriebelen zowel zang als toneel. Daarnaast beleef ik uiteraard veel plezier aan theaterbezoek, helaas lag dat door corona ook helemaal stil.”

Wat zijn je ambities voor de komende 5 jaar?

“De praktijk verder uitbouwen en zo op termijn daaruit mijn inkomen te verwerven. Iets met zang zou ook tot de mogelijkheden kunnen behoren, maar ik wil geen lange repetitieprocessen meer.”