In Beeld: Yvonne Schoolderman

Yvonne Schoolderman, pseudoniem Yvonne Sonke, schreef een boek: Wodka en Ranja. Dit boek is in december 2020 gelanceerd en sinds 12 december 2020 verkrijgbaar in lokale boekhandels zoals Nawijn en Polak. Daarnaast is het ook online beschikbaar. Het boek gaat over een moeder met een alcoholverslaving. In het boek vertelt de moeder een deel van het verhaal en vertelt het oudste kind een deel van het verhaal. Wij spraken Yvonne.

Wie ben je?

“Ik ben Yvonne Schoolderman, ik ben gehuwd, heb een zoon en een hond en ik woon in Apeldoorn. Ik zou mezelf omschrijven als een doorzetter die graag schrijft. Het schrijven begon als recensie en later ben ik gaan schrijven voor Apeldoorn Direct. Ik heb 25 jaar in de zorg gewerkt. Daarna ben ik blogs gaan schrijven, waar ik mijn mijn ervaringen als patiënt en verpleegkundige heb gebruikt. Het ging over mijn ervaring als patiënt en verpleegkundige. Daarnaast heb ik mee gedaan aan korte verhalen wedstrijden en heb ik onlangs dus een boek geschreven. Ik ben wel chronisch ziek, maar daardoor laat ik me niet tegenhouden. Ik kijk naar wat ik wel kan doen.”

Wat doe je in het dagelijks leven?

“Ik kan niet heel extreem veel doen op een dag. Dat komt omdat ik chronisch ziek ben. Wel zing ik in een koor, nu natuurlijk niet in verband met corona, Rock Oud Loud. Dat doe ik 1 keer per week. Daarnaast wandel en schrijf ik veel.”

Waar gaat het boek over?

“Over een moeder die alcoholist is en probeert voor haar kinderen te zorgen. Het eerste deel is vanuit de moeder geschreven en het tweede deel is vanuit een zesjarige dochter geschreven. De dochter probeert de moeder te helpen en ook voor haar zusje te zorgen. Het boek gaat ook deels over verwaarlozing.”

Hoe kwam je bij dit onderwerp?

“Het boek is deels gebaseerd op flarden van mijn herinneringen. Maar verder is het allemaal fictie.”

Wanneer was het boek af?

“Ik schreef het boek in 9 maanden. Daarna volgde een uitgebreide redactie en de vormgeving. Het duurde 2 jaar voor het boek klaar was voor publicatie.”

Waarom heb je dit boek geschreven?

“Ik wilde heel graag een boek schrijven. Ik wilde graag een kijk geven achter gesloten deuren van een gezinssituatie die kan voorkomen in de maatschappij. Ik wilde graag de stem van een kind in die situatie laten horen.”

Voor welke doelgroep is het boek?

“Voor volwassen lezers. Met name voor mensen die werken in de verslavingszorg of in de jeugdzorg kan het een eyeopener zijn. Het is wel een aangrijpend boek.”

Waarom moeten mensen het boek lezen?

“Je krijgt een kijkje binnen het hoofd van een alcoholist en een kijk op het effect dat het op kinderen heeft.”

Wat raakte jou het meest in dit proces?

“Bij sommige herinneringen dacht ik: ‘Oh zo had het wel geweest kunnen zijn’ en dat is best heftig.”

Komt er een vervolg?

“Waarschijnlijk wel. Ik heb al goede reacties gehad op dit boek. Dus waarschijnlijk komt er wel een vervolg.”

Dan nog een andere vraag, vanwaar een pseudoniem?

“Ik gebruik inderdaad een pseudoniem als schrijver, maar mijn ‘echte’ naam mogen mensen zeker weten, hoor. Schoolderman kennen sommige Apeldoorners nog van onze winkel. Van Betlehem gebruikte ik in de zorg (ongeveer 25 jaar in gewerkt). Sonke is eigenlijk mijn echte geboorte-achternaam. Toen ik een jaar of 15 was heb ik die van mijn pleegouders aangenomen. Ik vond het in combinatie met het onderwerp van mijn boek wel mooi om weer te gebruiken.”