Schriftelijke vragen D66 leggen interne verhoudingen bloot

Waar StrangeArt vandaag een mening over heeft:

D66 Apeldoorn heeft schriftelijke vragen gesteld over de voortgaan, of eigenlijk niet-voortgang van de verkoop van de oude en monumentale mineralenfabriek in de Beekstraat. Een stichting wil het oude gebouw opknappen en een maatschappelijke functie geven. Kort geformuleerd vraagt D66: behoud het culturele erfgoed van Apeldoorn, verkoop dit gemeenteoneigenlijke gebouw, en doe eindelijk eens wat gemeente.

Nu zijn in mijn optiek schriftelijke vragen een uiterste middel om je doel te bereiken. Voorafgaand aan zo’n vraag is er al vaak informeel overleg, maar blijkt dat er stellingen zijn ingenomen die alleen maar doorbroken kunnen worden met ferme standpunten. Op deze gedachte voortbordurend lijkt mij dat er een wezenlijk verschil van mening is tussen de wethouder van cultuur (Prinsen, D66) en de wethouder van ‘Oneigenlijk vastgoed’ (Brouwer, LA). Of – een ander scenario – er is een verschil van mening tussen de fractie D66 en de wethouder. In beide genoemde scenario’s lijkt het mij niet verstandig verschillen te benadrukken via schriftelijke vragen. Informeel overleg en toetsbare besluitvorming heeft mijn voorkeur.

Zie ik het te heftig, of is het alleen maar ‘klein bier’ en heeft D66 van Pechtold het advies gekregen tot meer en actievere profilering? In dit laatste geval lijkt het mij dat er belangrijker zaken spelen in deze gemeente die het waard zijn om je politiek te profileren.

Over de foto: de oude mineralenfabriek in de Beekstraat. Met verwondering heb ik gemijmerd over het bewogen verleden van dit gebouw, zie hier voor meer informatie over de historie.